ผลการค้นหา

ศีลธรรม

หมายถึง[สีนทำ, สีนละทำ] น. ความประพฤติที่ดีที่ชอบ, ศีลและธรรม, ธรรมในระดับศีล.

มั่น

หมายถึงว. แน่, แน่นอน, เช่น ใจมั่น; แน่น เช่น จับให้มั่น.

พาหุสัจจะ

หมายถึงน. ความเป็นผู้ได้ยินได้ฟังมาก, ความเป็นผู้ได้ศึกษาเล่าเรียนมาก. (ป.).

สัจ,สัจ-,สัจจะ

หมายถึง[สัด, สัดจะ-] น. ความจริง, ความจริงใจ, เช่น ทำงานร่วมกันต้องมีสัจจะต่อกัน. (ป. สจฺจ; ส. สตฺย).

มุ่งมั่น

หมายถึงก. ตั้งใจอย่างแน่วแน่ เช่น เขามุ่งมั่นในการทำความดี.

ยึดมั่น

หมายถึงก. ยึดถืออย่างมั่นคง ไม่เปลี่ยนแปลงง่าย ๆ เช่น ยึดมั่นในหลักการ ยึดมั่นในตัวบุคคล.

ทุรศีลธรรม

หมายถึงน. การกระทำผิดศีลธรรมอันดีของประชาชน. (อ. immoral).

อุปาทาน

หมายถึง[อุปาทาน, อุบปาทาน] น. การยึดมั่นถือมั่น, การนึกเอาเองแล้วยึดมั่นถือมั่นว่าจะต้องเป็นอย่างนั้น ๆ. (ป.).

กฎศีลธรรม

หมายถึงน. กฎว่าด้วยการกระทำที่ถูกต้องและไม่ถูกต้องทางศีลธรรม.

สัณฐิติ

หมายถึงน. ความตั้งมั่น. (ป.; ส. สํสฺถิติ).

หมายมั่นปั้นมือ

หมายถึง(สำ) ก. มุ่งมั่นจะเอาหรือจะเป็นให้ได้.

ทลอึง

หมายถึง[ทนละ-] (กลอน) ก. ตั้งมั่น, มั่นคง.