ผลการค้นหา

ทั้งหลาย

หมายถึงว. หมดด้วยกัน เช่น คนทั้งหลายเกิดมาแล้วต้องตาย, มีจำนวนมาก เช่น คนทั้งหลายเขาพูดกันว่า.

ภิกษุ

หมายถึงน. ชายที่บวชเป็นพระในพระพุทธศาสนา. (ส.; ป. ภิกฺขุ).

เบรียน

หมายถึง[บะเรียน] (โบ) ก. ให้เรียน, สอน, เช่น อาจเบรียนภิกษุสงฆ์ทั้งหลาย. (จารึกสยาม).

บิกูปะระมาหนา,บิกูปะระหมั่นหนา

หมายถึงน. ภิกษุกับพราหมณ์. (ช.).

คนดิบ

หมายถึงน. ชายที่ยังไม่ได้บวชเป็นพระภิกษุ.

ภิกขุ

หมายถึงน. ภิกษุ. (ป.; ส. ภิกฺษุ).

ก้าวล่วง

หมายถึงก. ละเมิด เช่น ภิกษุก้าวล่วงสิกขาบท.

อุปสมบทกรรม

หมายถึง[-บดทะกำ] น. การบวชเป็นภิกษุ.

ผ้าสันถัต

หมายถึงน. ผ้าที่พระภิกษุรองนั่ง.

คนสุก

หมายถึงน. ชายที่บวชเป็นพระภิกษุและสึกแล้ว.

เจริญพร

หมายถึงเป็นคำเริ่มที่ภิกษุสามเณรพูดกับสุภาพชน และเป็นคำรับ.

ฉัน

หมายถึงก. กิน (ใช้แก่ภิกษุสามเณร).