ผลการค้นหา

ราชาภิเษก

หมายถึงน. พระราชพิธีในการสถาปนาขึ้นเป็นพระมหากษัตริย์ ใช้ว่า พระราชพิธีบรมราชาภิเษก. (ส.).

ราชสูยะ

หมายถึงน. พิธีราชาภิเษกของอินเดียโบราณ. (ส.).

พิธี

หมายถึงน. งานที่จัดขึ้นตามลัทธิหรือความเชื่อถือตามขนบธรรมเนียมประเพณีเพื่อความขลังหรือความเป็นสิริมงคลเป็นต้น เช่น พระราชพิธีจรดพระนังคัลแรกนาขวัญ พิธีมงคลสมรส พิธีประสาทปริญญา; แบบอย่าง, ธรรมเนียม, เช่น ทำให้ถูกพิธี; การกำหนด เช่น ก็อยู่จนสิ้นชนมายุพิธีในเทพพู้น. (ม. คำหลวง ทศพร). (ป., ส. วิธิ).

ฉัตรมงคล

หมายถึง[ฉัดตฺระ-] น. พระราชพิธีฉลองพระเศวตฉัตร ทำในวันซึ่งตรงกับวันบรมราชาภิเษก.

รัฐพิธี

หมายถึงน. งานที่จัดขึ้นโดยรัฐเป็นธรรมเนียม เช่น รัฐพิธีพืชมงคล.

วันฉัตรมงคล

หมายถึงน.วันที่ประกอบพระราชพิธีฉลองพระเศวตฉัตร ซึ่งตรงกับวันบรมราชาภิเษก ในรัชกาลปัจจุบันตรงกับวันที่ ๕ พฤษภาคม.

สู่ขวัญ

หมายถึงก. ประกอบพิธีทำขวัญ เช่น ทำพิธีสู่ขวัญ.

เครื่องต้น

หมายถึง(ราชา) น. เครื่องทรงสำหรับพระเจ้าแผ่นดินในพระราชพิธี เช่น พระราชพิธีบรมราชาภิเษก, เรียกเต็มว่า ฉลองพระองค์เครื่องต้น; ของใช้ของเสวยสำหรับพระเจ้าแผ่นดิน.

เลียบเมือง

หมายถึงก. เสด็จพระราชดำเนินประทักษิณรอบพระนครภายหลังบรมราชาภิเษกแล้ว.

พิธีรีตอง

หมายถึงน. งานพิธีตามแบบตามธรรมเนียม.

กระยาสังแวง

หมายถึงน. ข้าวเภาในพิธีรับช้างเผือก.

แช่งน้ำ

หมายถึงน. พิธีทำนํ้าให้ศักดิ์สิทธิ์ในการถือนํ้า.