ตัวกรองผลการค้นหา
ทราม
หมายถึง[ซาม] ว. เลว เช่น ใจทราม, เสื่อม เช่น ปัญญาทราม จิตทราม; ไหลอาบเป็นแห่ง ๆ เช่น เลือดไหลทรามลงตามขา.
คนโง่ได้ยศก็ไม่เกิดประโยชน์
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด ปัญญา
ผู้ให้ย่อมผูกไมตรีไว้ได้
ปราชญ์ พึงรักษาศีล
ทุปปัญญา
หมายถึง[ทุบ-] (แบบ) น. ปัญญาทราม. (ป.).
ปัญญา
หมายถึงน. ความรอบรู้, ความรู้ทั่ว, ความฉลาดเกิดแต่เรียนและคิด, เช่น คนมีปัญญา หมดปัญญา. (ป.).
สุดปัญญา
หมายถึงว. ใช้ปัญญาเท่าที่มีอยู่ทั้งหมด เช่น เลขข้อนี้คิดจนเกือบสุดปัญญาจึงทำได้ ฉันช่วยเขาจนสุดปัญญาแล้วก็ยังไม่สำเร็จ.
นักปราชญ์
หมายถึงน. ผู้รู้, ผู้มีปัญญา.
ชั่วช้า
หมายถึงว. เลวทราม.
ปัญญาส,ปัญญาส-
หมายถึง[ปันยาสะ-] (แบบ) ว. ห้าสิบ. (ป.).
ต่ำช้า
วิทู
หมายถึงน. ผู้ฉลาด, ผู้รอบรู้, ผู้มีปัญญา, ผู้ชำนาญ. (ป.).
เบญญา
หมายถึงน. ปัญญา.
ถ่อย
หมายถึงว. ชั่ว, เลว, ทราม.
ปราชญ์
หมายถึง[ปฺราด] น. ผู้มีปัญญารอบรู้. (ส. ปฺราชฺ).