ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา สุพพัต, จารี
สุพพัต
หมายถึง[สุบพัด] น. ผู้ประพฤติดี. (ป. สุพฺพต; ส. สุวรฺต).
คำราชาศัพท์ ที่ใช้กับ พระภิกษุสงฆ์
สุภาษิตไทย รู้ไว้ ไม่ล้าสมัย
คนโง่ได้ยศก็ไม่เกิดประโยชน์
180 สํานวนสุภาษิต พร้อมความหมาย
ประพฤติ
หมายถึง[ปฺระพฺรึด] น. ความเป็นไปอันเกี่ยวด้วยการกระทำหรือปฏิบัติตน, การทำตาม, เหตุต้นเค้า. ก. ทำตาม, ปฏิบัติ, เช่น ประพฤติธรรม; กระทำ, ดำเนินตน, ปฏิบัติตน, เช่น ประพฤติดี ประพฤติชั่ว. (ส. ปฺรวฺฤตฺติ; ป. ปวุตฺติ).
ทำตัว
หมายถึงก. วางตัว, ประพฤติ, เช่น ทำตัวดี ทำตัวไม่ดี.
สุชน
หมายถึงน. คนดี, คนประพฤติดี. (ป., ส.).
ล่วงประเวณี
หมายถึงก. ประพฤติผิดเมียของผู้อื่น.
ต้นร้ายปลายดี
หมายถึง(สำ) น. ตอนแรกประพฤติตัวไม่ดี แต่ภายหลังกลับสำนึกตัวได้แล้วประพฤติดีตลอดไป, ตอนต้นไม่ดีไปดีเอาตอนหลัง.
สมบัติผู้ดี
หมายถึงน. มารยาทของผู้ที่มีความประพฤติดีทั้งทางกาย วาจา และความคิด.
กุลสตรี
หมายถึง[กุนละ-] น. หญิงผู้มีตระกูลและมีความประพฤติดี.
บ่มนิสัย
หมายถึงก. อบรมให้มีการประพฤติปฏิบัติในทางที่ดีจนเป็นนิสัย.
ธรรมานุธรรมปฏิบัติ
หมายถึง[ทำมา-] น. การประพฤติธรรมสมควรแก่ธรรม, การประพฤติความดีสมควรแก่ฐานะ.
นักพรต
หมายถึงน. ผู้ประพฤติพรต, ลักษณนามว่า รูป.
อภิสมาจาร
หมายถึง[อะพิสะมาจาน] น. มารยาทอันดี, ความประพฤติอันดี. (ป., ส.).