ตัวกรองผลการค้นหา
ชอบธรรม
หมายถึงว. ถูกตามหลักธรรม, ถูกตามนิตินัย.
ผู้ให้ย่อมผูกไมตรีไว้ได้
ผู้หมั่นในการงาน จึงควรอยู่ในราชการ
คำราชาศัพท์ - คําราชาศัพท์ หมวดสรรพนาม
สุภาษิตสอนหญิง - สุนทรภู่ [จริงหรือ?]
สาธารณสถาน
หมายถึง(กฎ) น. สถานที่ใด ๆ ซึ่งประชาชนมีความชอบธรรมที่จะเข้าไปได้.
ผู้
หมายถึงน. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน เช่น ศาลเป็นผู้ตัดสิน; คำใช้ประกอบคำกริยาหรือประกอบคำวิเศษณ์ให้เป็นนามขึ้น เช่น ผู้กิน ผู้ดี. ว. คำบอกเพศ หมายความว่า ตัวผู้ เช่น ม้าผู้ วัวผู้. ส. ที่, ซึ่ง, เช่น บุคคลผู้กระทำความดีย่อมได้รับความสุข.
ผู้ตราส่ง,ผู้ส่ง
หมายถึง(กฎ) น. บุคคลผู้ทำความตกลงกับผู้ขนส่งเพื่อให้ขนส่งของไป. (อ. consignor).
ปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษยชน
หมายถึงน. การให้คำมั่นสัญญาหรือการแสดงยืนยันถึงสิทธิหรืออำนาจอันชอบธรรมของมนุษย์ซึ่งเป็นที่ยอมรับกันทั่วไป.
วิทู
หมายถึงน. ผู้ฉลาด, ผู้รอบรู้, ผู้มีปัญญา, ผู้ชำนาญ. (ป.).
ปฏิคม
หมายถึงน. ผู้ต้อนรับ, ผู้รับแขก, ผู้ดูแลต้อนรับ.
คู่แข่ง
หมายถึงน. ผู้ที่เข้าแข่งขันกัน, ผู้ที่ชิงดีชิงเด่นกัน.
คนไข้
หมายถึงน. ผู้ป่วย, ผู้บาดเจ็บ.
ผู้รับรอง
หมายถึงน. ผู้รับประกัน; ผู้ต้อนรับ.
ชีวิน
หมายถึง(แบบ) น. ผู้เป็นอยู่, ผู้มีชีวิต. (ส.).
นักปราชญ์
หมายถึงน. ผู้รู้, ผู้มีปัญญา.