ผลการค้นหา

ปริ,ปริ-,ปริ-

หมายถึง[ปะริ-] เป็นอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต, ใช้นำหน้าศัพท์อื่นแปลว่า รอบ เช่น ปริมณฑล.

ปริ

หมายถึง[ปฺริ] ก. แย้ม, ผลิ, แตกแต่น้อย.

ปริกัลปมาลา

หมายถึงน. ระเบียบกริยาในไวยากรณ์ที่บอกความคาดหมาย ความกำหนด. (ส.).

ปริภาษ,ปริภาษณ์

หมายถึง[ปะริพาด] ก. บริภาษ. (ส.; ป. ปริภาส).

เวฬุริยะ

หมายถึงน. แก้วไพฑูรย์. (ป.; ส. ไวฑูรฺย).

ริ

หมายถึงก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.

ปริพัตร

หมายถึง[ปะริพัด] ก. บริพัตร. (ป. ปริวตฺต; ส. ปริวรฺต).

ปริยัติ

หมายถึง[ปะริยัด] น. การเล่าเรียนพระไตรปิฎก. (ป. ปริยตฺติ).

ปริษัท

หมายถึง[ปะริสัด] น. บริษัท. (ส. ปริษทฺ; ป. ปริส).

ปริพันธ์

หมายถึง[ปะริ-] ก. บริพันธ์. (ป.).

ปริเวณ

หมายถึง[ปะริ-] น. บริเวณ. (ป.).

บริรักษ์

หมายถึง[บอริรัก] ก. ดูแล, รักษา, ปกครอง. (ส. ปริรกฺษ; ป. ปริรกฺข).