ผลการค้นหา

ประเสริฐ

หมายถึง[ปฺระเสิด] ว. วิเศษ, ดีเลิศ, ดีที่สุด.

วรางคณา

หมายถึงน. หญิงผู้ประเสริฐ. (ส.).

ปุงคพ,ปุงควะ

หมายถึง[ปุงคบ, ปุงคะ-] น. โคผู้, หมายความว่า ผู้เลิศ, ผู้ประเสริฐ, หัวหน้า, เช่น ศากยปุงควะ ว่า ผู้ประเสริฐในศากยตระกูล. (ป. ปุงฺคว).

ล้ำเลิศ

หมายถึงว. ดียิ่ง, ประเสริฐ.

พิเชฐ

หมายถึงว. เจริญที่สุด, ประเสริฐที่สุด. (ป. วิเชฏฺ).

ปฤงคพ

หมายถึง[ปฺริงคบ] (กลอน) น. ปุงคพ, โคผู้, หมายความว่า ผู้เลิศ, ผู้ประเสริฐ, หัวหน้า. (ป., ส. ปุงฺคว).

วรัญญู

หมายถึง[วะรันยู] น. “ผู้ตรัสรู้ธรรมอันประเสริฐ” คือ พระพุทธเจ้า. (ป.).

นาค

หมายถึง[นาก] (แบบ) น. ผู้ประเสริฐ, ผู้ไม่ทำบาป; เรียกคนที่ไปอยู่วัดเตรียมตัวจะบวชหรือกำลังจะบวช. (ป., ส.).

ผู้

หมายถึงน. คำใช้แทนบุคคล เช่น นายกรัฐมนตรีเป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ หรือใช้แทนคำว่า คน เช่น ผู้นั้น ผู้นี้ ทุกผู้ทุกนาม หรือใช้แทนสิ่งที่ถือเสมือนคน เช่น ศาลเป็นผู้ตัดสิน; คำใช้ประกอบคำกริยาหรือประกอบคำวิเศษณ์ให้เป็นนามขึ้น เช่น ผู้กิน ผู้ดี. ว. คำบอกเพศ หมายความว่า ตัวผู้ เช่น ม้าผู้ วัวผู้. ส. ที่, ซึ่ง, เช่น บุคคลผู้กระทำความดีย่อมได้รับความสุข.

ผู้ตราส่ง,ผู้ส่ง

หมายถึง(กฎ) น. บุคคลผู้ทำความตกลงกับผู้ขนส่งเพื่อให้ขนส่งของไป. (อ. consignor).

บฤงคพ

หมายถึง[บฺริงคบ] (โบ; กลอน) น. ผู้ประเสริฐ, หัวหน้า. (ป., ส. ปุงฺคว).

อดิศัย

หมายถึง[อะดิไส] ว. เลิศ, ประเสริฐ. (ส.; ป. อติสย).