ตัวกรองผลการค้นหา
บ่างช่างยุ
หมายถึง(สำ) น. คนที่ชอบพูดส่อเสียดยุยงให้เขาแตกกัน.
บ่าง
หมายถึงน. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Cynocephalus variegatus ในวงศ์ Cynocephalidae รูปร่างคล้ายกระรอก แต่มีหนังเป็นพังผืด ๒ ข้างของลำตัวตั้งแต่คอไปถึงปลายนิ้วตีนและปลายหางสำหรับใช้กางออกคล้ายปีก ถลาร่อนจากที่สูงมายังที่ตํ่าได้ค่อนข้างไกล ขนนุ่มสีนํ้าตาลคลํ้าหรือนํ้าตาลจาง ๆ เป็นหย่อม ๆ เล็บโค้งแหลมใช้ปีนป่ายต้นไม้ หากินในเวลากลางคืน กลางวันมักหลบอยู่ตามโพรงไม้หรือเกาะห้อยอยู่ตามพุ่มทึบ, พุงจง หรือ พะจง ก็เรียก.
พะจง
หมายถึงดู บ่าง.
พุงจง
ยุไม่ขึ้น
หมายถึงก. หนุนเท่าไร ๆ ก็ไม่ยอมทำตาม.
ยุขึ้น
หมายถึงก. หนุนให้ทำอะไรก็ทำตาม.
ยุส่ง
หมายถึงก. หนุนให้ทำโดยไม่ห้ามปราม.
ยุ
หมายถึงก. กล่าวชักชวน ส่งเสริม หนุน หรือเป็นใจให้ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง (มักใช้ในทางที่ไม่สมควร) เช่น ยุให้เขาทะเลาะกัน ยุให้โกรธ ยุให้กำเริบ.
ยุพ,ยุพ-
หมายถึง[ยุบพะ-] ว. หนุ่ม, สาว. (ป., ส. ยุว).
ถึงก็ช่างไม่ถึงก็ช่าง
หมายถึง(สำ) ก. ไม่เอามาใส่ใจว่าจะเป็นอย่างไร.
ยั่วยุ
หมายถึงก. ยุให้เกิดอารมณ์อย่างใดอย่างหนึ่ง.
ลูกยุ
หมายถึงน. ลมปากที่ยุให้ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง มักเป็นไปในทางไม่ดี.