ผลการค้นหา

บัณฑิต

หมายถึง[บันดิด] น. ผู้ทรงความรู้, ผู้มีปัญญา, นักปราชญ์, ผู้สำเร็จการศึกษาขั้นปริญญาซึ่งมี ๓ ขั้น คือ ปริญญาตรี ปริญญาโท ปริญญาเอก เรียกว่า บัณฑิต มหาบัณฑิต ดุษฎีบัณฑิต, ผู้มีความสามารถเป็นพิเศษโดยกำเนิด เช่น คนนี้เป็นบัณฑิตในทางเล่นดนตรี. (ป., ส. ปณฺฑิต).

ย่อม

หมายถึงคำช่วยกริยา แสดงว่าเป็นไปตามปรกติ ตามธรรมดา หรือ เป็นสามัญทั่ว ๆ ไป เช่น สัตว์ทั้งหลายเกิดมาแล้วย่อมตาย.

คัดค้าน

หมายถึงก. แสดงอาการไม่เห็นด้วย.

บึ้งบูด

หมายถึงว. อาการที่หน้าเง้าแสดงอาการไม่พอใจ.

อิดออด,อิด ๆ ออด ๆ

หมายถึงก. แสดงอาการไม่เต็มใจ.

กะลิ้มกะเหลี่ย

หมายถึงว. แสดงอาการให้รู้ว่าอยากได้.

ย่อม

หมายถึงว. มีขนาดค่อนข้างเล็กเมื่อเปรียบเทียบกับสิ่งที่ใหญ่กว่า เช่น นี่ขนาดใหญ่ นั่นขนาดย่อม, เบา (ใช้แก่ราคา); ลดลง, หย่อน.

ตาขาว

หมายถึงว. แสดงอาการขลาดกลัว.

ตาเขียว

หมายถึงว. แสดงอาการโกรธจัด, ตาขุ่นตาเขียว ก็ว่า.

จองหองพองขน

หมายถึงว. เย่อหยิ่งแสดงอาการลบหลู่.

ร้อนรน

หมายถึงก. แสดงอาการกระวนกระวาย, ทุรนทุราย.

ตาเหลือกตาพอง

หมายถึงว. อาการที่แสดงความตกใจกลัว.