ผลการค้นหา

ชิงชัย

หมายถึงก. รบกัน.

ต่อสู้

หมายถึงก. สู้เฉพาะหน้า, รบกัน, ตีรันกัน.

รบ

หมายถึงก. สู้กัน, ต่อสู้ในทางศึก, เช่น ไปรบกับข้าศึกที่ชายแดน, สู้ เช่น รบกับหญ้าไม่ชนะ; เร้าจะเอาให้ได้ เช่น ลูกรบแม่ให้ซื้อตุ๊กตา.

ระบาญ

หมายถึงก. รบ, สู้รบ.

ณรงค์

หมายถึงก. ต่อสู้ชิงชัย เช่น ณรงค์เพื่อต่อต้านวัณโรค. น. การรบ, การต่อสู้. (ตัดมาจาก รณรงค์).

เข็ดเขี้ยว

หมายถึงก. ไม่กล้าสู้เพราะเคยต่อสู้กัน แล้วสู้ไม่ได้.

ประจญ

หมายถึง[ปฺระจน] ก. ต่อสู้, สู้รบ, ต้านทาน, ผจญ ก็ว่า.

ปฏิยุทธ์

หมายถึงก. รบตอบ, สู้รบ. (ป.).

แนวรบ

หมายถึงน. แนวที่มีการสู้รบกัน.

สนามรบ

หมายถึงน. บริเวณที่คู่สงครามต่อสู้กัน เช่น เขาได้ผ่านสนามรบมามากแล้ว.

สัมประหาร

หมายถึงน. การสู้รบกัน, การต่อสู้กัน. (ส. สมฺปฺรหาร; ป. สมฺปหาร).

สัประยุทธ์

หมายถึง[สับปฺระยุด] ก. รบพุ่งชิงชัยกัน.