ผลการค้นหา

ตื่น

หมายถึงก. ฟื้นจากหลับ เช่น ตื่นนอน, ไม่หลับ เช่น ตื่นอยู่; แสดงอาการผิดปรกติเพราะตกใจ ดีใจ หรือแปลกใจ เป็นต้น เช่น วัวตื่น ควายตื่น ตื่นเวที ตื่นยศ ตื่นไฟ; รู้สิ่งทั้งหลายตามความเป็นจริง ในคำว่า พระพุทธเจ้าเป็นผู้ตื่นแล้ว; โดยปริยายหมายความว่า รู้เท่าทัน, รู้ตัวขึ้น.

มะพร้าวตื่นดก

หมายถึง(สำ) ก. เห่อหรือตื่นเต้นในสิ่งที่ตนไม่เคยมีไม่เคยได้จนเกินพอดี, มักพูดเข้าคู่กับ ยาจกตื่นมี ว่า มะพร้าวตื่นดก ยาจกตื่นมี.

หน้าตาตื่น,หน้าตื่น

หมายถึงว. มีสีหน้าตื่นเต้นตกใจเป็นต้น เช่น เขาวิ่งหนีไฟหน้าตาตื่นมา.

งัวเงีย

หมายถึงก. อาการที่คนแรกตื่นยังง่วงอยู่.

ตื่นแต่ดึก สึกแต่หนุ่ม

หมายถึง(สำ) ก. เร่งรัดทำการงานให้เหมาะสมแก่วัยและเวลา.

ขี้เซา

หมายถึงว. นอนปลุกให้ตื่นยาก.

เมาขี้ตา

หมายถึงสะลึมสะลือ ยังไม่ได้สติ เพราะเพิ่งตื่นนอน

ชาคริต

หมายถึง[-คฺริด] ก. ตื่น, ระวัง. (ส.).

ละลานตา

หมายถึงก. ตื่นตา เช่น ผู้คนมากมายละลานตา.

สรดึ่น

หมายถึง[สฺระ-] (กลอน) ก. ตื่นใจ. ว. เป็นพืดไป.

ฟื้นองค์

หมายถึง(กลอน) ก. ตื่น (ใช้แก่พระมหากษัตริย์).

เจ๊กตื่นไฟ

หมายถึง(ปาก) ว. ตื่นตกใจและเอะอะโวยวายเกินกว่าเหตุ.