ค้นเจอ 1,205 รายการ

มิตร,มิตร-

หมายถึง[มิด, มิดตฺระ-] น. เพื่อนรักใคร่คุ้นเคย เช่น มิตรแท้ มิตรเทียม ฉันมิตร. (ส.; ป. มิตฺต).

มิตรจิตมิตรใจ

หมายถึง(สำ) น. ถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน เช่น ต่างก็มีมิตรจิตมิตรใจต่อกัน.

ตัดญาติขาดมิตร

หมายถึง(สำ) ก. ตัดขาดจากกัน.

สันถวไมตรี

หมายถึงน. ความเป็นมิตรสนิทสนมกัน เช่น ต้อนรับด้วยสันถวไมตรี ทูตสันถวไมตรี.

รบกวน

หมายถึงก. ทำให้รำคาญ, ทำให้เดือดร้อน.

ขัดขวาง

หมายถึงก. ทำให้ไม่สะดวก, ทำให้ติดขัด.

ผลิตกรรม

หมายถึงน. การทำให้เป็นผล.

เพิ่ม

หมายถึงก. ทำให้มากขึ้น.

กำราบ

หมายถึง[-หฺราบ] ก. ทำให้เข็ดหลาบ, ทำให้กลัว, ทำให้สิ้นพยศ, ทำให้สิ้นฤทธิ์.

ทำให้,ทำเอา

หมายถึงก. เป็นเหตุให้ เช่น ทำให้เขาได้ไปเมืองนอก ทำเอาเขายํ่าแย่ไป.

บรรยง

หมายถึง[บัน-] ก. ทำให้งาม, ทำให้ดี.

ขู่ขวัญ

หมายถึงก. ทำให้หวาดกลัว, ทำให้เสียขวัญ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ