ผลการค้นหา

สบาย

หมายถึง[สะบาย] ว. อยู่ดีกินดี เช่น เดี๋ยวนี้เขาสบายขึ้น ลูก ๆ ทำงานหมดแล้ว, เป็นสุขกายสุขใจ เช่น เวลานี้เขาสบายแล้ว เพราะมีฐานะดีขึ้น ไม่มีวิตกกังวลใด ๆ; สะดวก เช่น ทำตามสบายไม่ต้องเกรงใจ มีรถส่วนตัวสบายกว่าไปรถประจำทาง, มักใช้เข้าคู่กับคำ สุข หรือ สะดวก เป็น สุขสบาย หรือ สะดวกสบาย; พอเหมาะพอดี เช่น เก้าอี้ตัวนี้นั่งสบาย; ไม่ลำบากกาย เช่น เขาทำงานสบายขึ้น ไม่ต้องแบกหามเหมือนเมื่อก่อน; ไม่เจ็บไม่ไข้ เช่น เวลานี้เขาสบายดี ไม่ป่วยไข้; มีความพอใจเมื่อได้สัมผัส เช่น สบายหู สบายตา สบายกาย. (ป. สปฺปาย).

ฉัน

หมายถึงว. มีแสงกล้า, มีแสงพุ่งออกไป, เช่น พระสุริฉัน.

ฉัน

หมายถึงก. กิน (ใช้แก่ภิกษุสามเณร).

ฉัน

หมายถึงว. เสมอเหมือน, เช่น, อย่าง, เช่น ฉันญาติ.

ฉัน

หมายถึงส. คำใช้แทนตัวผู้พูด พูดกับผู้ที่เสมอกันหรือผู้ใหญ่พูดกับผู้น้อย, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.

สบายอารมณ์

หมายถึงว. มีอารมณ์เบิกบาน เช่น เขาทำงานไปร้องเพลงไปอย่างสบายอารมณ์ วันนี้ขอดูภาพยนตร์ให้สบายอารมณ์สักวัน.

สบายใจ

หมายถึงว. ไม่มีทุกข์มีร้อน เช่น ลูก ๆ เรียนจบหมดแล้วก็สบายใจ ทำงานเสร็จเรียบร้อยแล้วสบายใจ.

หอฉัน

หมายถึงน. อาคารที่สร้างขึ้นในวัด เป็นที่สำหรับพระภิกษุสามเณรนั่งฉันอาหารและทำวัตรสวดมนต์เป็นต้น.

ฉันสวย

หมายถึงคำพูดเรียกความมั่นใจ พูดคำนี้แล้ว ออร่าพุ่งออกจากตัวทันที

ทุกขารมณ์

หมายถึงน. ความรู้สึกเจ็บปวด, ความรู้สึกไม่สบายกายไม่สบายใจ.

สำราญกาย

หมายถึงก. สบายกาย.

สำราญใจ

หมายถึงก. สบายใจ.