ผลการค้นหา

ฉก

หมายถึงก. ฉวยหรือชิงเอาโดยเร็ว; สับ, โขก, เช่น งูฉก.

ฉก

หมายถึงน. ชื่อปาล์มชนิด Arenga westerhoutii Griff. วงศ์ Palmae ขึ้นตามป่าดิบชื้นทางภาคใต้ ใบด้านล่างเป็นคราบสีเทา ไม่ใคร่หักหรือพับ จั่นเป็นพวงห้อย ออกผลเป็นทะลายใหญ่, รังกับ หรือ รังไก่ ก็เรียก.

รังกับ

หมายถึงดู ฉก ๒.

รังไก่

หมายถึงดู ฉก ๒.

ตัจฉก

หมายถึง[-ฉก] (แบบ) น. ช่างไม้. (ป.; ส. ตกฺษก).

วัจฉ์,วัจฉก

หมายถึง[วัด, -ฉก] (แบบ) น. ลูกวัว. (ป.; ส. วตฺส, วตฺสก).

พังพาน

หมายถึงน. คองูเห่าหรืองูจงอางที่แผ่แบนออกทำท่าจะฉก, แม่เบี้ย ก็เรียก.

ฉกจวัก

หมายถึง[-จะหฺวัก] ก. ชูหัวขึ้นแผ่พังพานทำท่าจะฉก (ใช้แก่งู).

แผ่พังพาน,แผ่แม่เบี้ย

หมายถึงก. อาการที่งูเห่าหรืองูจงอางเป็นต้นชูและแผ่คอให้แบนเพื่อเตรียมฉกศัตรูเป็นต้น.

พรากลูกนกลูกกา,พรากลูกนกฉกลูกกา

หมายถึง(สำ) ก. ทำให้ลูกพลัดพรากจากพ่อแม่.

สรสรก

หมายถึง[สะระสก] ว. โซก, ซ่ก, โชก, เช่น แล้วมันก็เชือดเอาหัวใจนาง เลือดตกพลางสรสรก แล่นฉวยฉกหาไปบอยู่แล. (ม. คำหลวง กุมาร).

จู้

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. นม, ใช้ว่า นมจู้ เช่น มาฉกชักผ้าห่มชมชู นมจู้เจ้าเณรนี้ราคี. (ขุนช้างขุนแผน). (ถิ่น-พายัพ) ก. จี้, จ่อ, ไช.