ผลการค้นหา

หอม

หมายถึงก. จูบ; ได้รับกลิ่นดี. ว. มีกลิ่นดี, ตรงข้ามกับ เหม็น.

จูบ

หมายถึงก. เอาจมูกสัมผัสสูดแสดงความรักหรือความใคร่.

สวยแต่รูป จูบไม่หอม

หมายถึง(สำ) ว. มีรูปร่างงาม แต่มีความประพฤติ ท่าทีวาจา และกิริยามารยาทไม่ดี.

หอม

หมายถึงก. เก็บ, รวบรวม, ในความว่า เก็บหอมรอมริบ.

หอม

หมายถึงน. (๑) ชื่อไม้ล้มลุกมีหัวหลายชนิดในสกุล Allium วงศ์ Alliaceae กลิ่นฉุน ใช้ปรุงอาหาร เช่น หอมหัวใหญ่ หรือ หอมฝรั่ง (A. cepa L.), หอมหัว หรือ หอมแกง (A. ascalonicum L.) ชนิดหลังนี้มักเรียกผิดเป็น หอมแดง. (๒) ชื่อกล้วยพันธุ์หนึ่งซึ่งกลายมาจากกล้วยป่า (Musa acuminata Colla) ผลยาว กลิ่นหอม ไม่มีเมล็ด.

เสาวคันธ์

หมายถึงน. ของหอม, เครื่องหอม, กลิ่นหอม.

สุคนธรส,สุคันธรส

หมายถึงน. กลิ่นหอม, ของหอม, เครื่องหอม.

เสาวคนธ์

หมายถึงน. ของหอม, เครื่องหอม, กลิ่นหอม.

จุมพิต

หมายถึง[-พิด] ก. จูบ. (ป.; ส. จุมฺพิต ว่า จูบด้วยปาก).

ฉม

หมายถึงน. กลิ่นหอม, เครื่องหอม.

หอมหื่น

หมายถึง(วรรณ) ก. หอมยวนใจ เช่น หอมหื่นรื่นรสเพี้ยง กลิ่นเนื้อนวลนางฯ. (เห่ชมไม้).

หมากหอม

หมายถึงน. หมากแห้งที่ป่นเป็นผง ผสมกับเครื่องเทศบางอย่างที่มีกลิ่นหอม ใช้กินควบกับหมากและพลูที่บ้ายปูน หรืออมดับกลิ่นปาก.