ผลการค้นหา

เจ็บ

หมายถึงก. ป่วยไข้, ราชาศัพท์ว่า ประชวร; รู้สึกทางกายเมื่อถูกทุบตีหรือเป็นแผลเป็นต้น.

จบ

หมายถึงก. ต่อกัน, พบกัน, เช่น จับปลายเชือก ๒ เส้นมาจบกัน.

จบ

หมายถึงก. ยกของขึ้นหรือพนมมือเหนือหน้าผากเพื่อตั้งใจอุทิศให้เวลาทำบุญทำทาน; กิริยาที่ช้างชูงวงขึ้นเหนือหัวทำความเคารพ ในคำว่า ช้างจบ.

จบ

หมายถึงน. การสิ้นสุดคราวหนึ่ง ๆ, ลักษณนามเรียกการสิ้นสุดเช่นนั้น เช่น สวดจบหนึ่ง ตั้งนโม ๓ จบ. ก. สิ้นสุดคราวหนึ่ง ๆ เช่น จบชั้นไหน.

ออดแอด,ออด ๆ แอด ๆ

หมายถึงว. อาการที่บ่นไม่รู้จักจบ; อาการที่ป่วยอยู่บ่อย ๆ ในความว่า เจ็บออดแอด หรือ เจ็บออด ๆ แอด ๆ.

ระทม

หมายถึงก. เจ็บชํ้าระกำใจ.

แผลเก่า

หมายถึง(สำ) น. ความเจ็บชํ้าที่ฝังใจอยู่ไม่รู้ลืม.

เจ็บแค้น

หมายถึงก. ผูกใจเจ็บ.

ปริโยสาน

หมายถึง[ปะริ-] น. ที่สุดลงโดยรอบ (หมายความว่า ที่สุดหรือจบลงอย่างบริบูรณ์แล้ว), จบ. (ป.).

คาราคาซัง

หมายถึงค้างคา ไม่จบไม่สิ้น

ปวดร้าว

หมายถึงก. เจ็บปวดไปทั่ว, เจ็บชํ้านํ้าใจ.

คิลาน,คิลาน-,คิลานะ

หมายถึง[คิลานะ-] น. คนเจ็บ. (ป.).