ผลการค้นหา

สำรวม

หมายถึงว. รวม, ประสม, ปนกัน, เช่น อาหารสำรวม.

สำรวม

หมายถึงก. ระมัดระวัง เช่น สำรวมกิริยามารยาท สำรวมตา สำรวมปาก, เหนี่ยวรั้ง, ครอง, เช่น สำรวมสติ.

สังวร

หมายถึง[-วอน] น. ความระวัง, ความเหนี่ยวรั้ง, ความป้องกัน. ก. สำรวม, เหนี่ยวรั้ง, เช่น สังวรศีล สังวรธรรม, ถ้าใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส หมายความว่า ความสำรวม, ความระวัง, เช่น อินทรียสังวร จักษุสังวร ญาณสังวร ศีลสังวร, (ปาก) ให้ระวังจงดี (ผู้ใหญ่สั่งสอนเตือนสติผู้น้อย) เช่น เรื่องนี้พึงสังวรไว้ อย่าให้ผิดอีกเป็นครั้งที่ ๒. (ป., ส. สํวร).

สำรวมอินทรีย์

หมายถึงก. ระมัดระวังตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ.

ยมะ

หมายถึง[ยะมะ] ก. สำรวม. (ป., ส.).

ทอดสายตา

หมายถึงก. มองด้วยอาการสำรวม; ใช้สายตาเป็นสื่อ.

วศิน

หมายถึง(แบบ) น. ผู้ชำนะตนเอง, ผู้สำรวมอินทรีย์. (ส.).

เสงี่ยมหงิม

หมายถึง[สะเหฺงี่ยม-] ก. สำรวมกิริยาไม่ค่อยพูดจา.

ยติ

หมายถึงน. ผู้สำรวมอินทรีย์, พระภิกษุ. (ป.; ส. ยติ, ยตินฺ).

เสงี่ยมเจียมตัว

หมายถึง[สะเหฺงี่ยม-] ก. สำรวมกิริยาวาจาด้วยเจียมตัว. ว. สุภาพเรียบร้อย.

เสงี่ยม

หมายถึง[สะเหฺงี่ยม] ก. สำรวมกิริยาวาจาด้วยเจียมตัว. ว. สุภาพเรียบร้อย. (ข. เสฺงี่ยม).

อินทรีย์

หมายถึง[-ซี] น. ร่างกายและจิตใจ เช่น สำรวมอินทรีย์; สติปัญญา เช่น อินทรีย์แก่กล้า; สิ่งมีชีวิต. (ป., ส. อินฺทฺริย).