ผลการค้นหา

คลุก

หมายถึง[คฺลุก] ก. เคล้าให้เข้ากัน, ขยำให้ระคนเข้ากัน; ประชิดติดพันเข้าไป เช่น เข้าคลุกวงใน, เกลือก เช่น คลุกเกลือ คลุกน้ำตาล.

ขยำ

หมายถึง[ขะหฺยำ] ก. กำยํ้า ๆ, บีบยํ้า ๆ, คลุก.

อุกคลุก

หมายถึง(กลอน) ก. เข้ารบคลุกคลีประชิดตัว, อุตลุด, เช่น อุกคลุกพลุก เงยงัด คอคช เศิกแฮ. (ตะเลงพ่าย).

คุลีการ

หมายถึงก. คลุกเคล้าเข้าด้วยกันแล้วปั้นก้อน, คลุกเคล้าให้เข้ากัน.

หมูแดง

หมายถึงน. เนื้อหมูคลุกนํ้าซีอิ๊วหรือเต้าหู้ยี้เป็นต้นแล้วย่างให้สุกระอุ.

ข้าวหัวโขน

หมายถึงน. ข้าวตากคั่วคลุกนํ้าตาลปึก.

แดกงา

หมายถึงน. ชื่อขนมอย่างหนึ่ง ทำด้วยข้าวเหนียวนึ่งแล้วเอามาตำคลุกกับงา.

หมัน

หมายถึงน. ด้ายดิบเป็นต้นที่ใช้คลุกกับชัน นํ้ามันยาง สำหรับยัดแนวเรือ.

หัวโขน

หมายถึงน. เรียกขนมชนิดหนึ่งทำด้วยข้าวโพดคั่วคลุกนํ้าตาลที่เคี่ยวจนเหนียวว่า ข้าวโพดหัวโขน.

ข้าวตอกตั้ง

หมายถึงน. ชื่อของหวานทำด้วยข้าวตอกคลุกนํ้าตาลและมะพร้าว ทำเป็นแว่น ๆ เกลือกแป้ง.

น้ำมันสลัด

หมายถึงน. นํ้ามันที่ได้จากพืชบางชนิดเช่นมะกอก ใช้คลุกกับส่วนผสมอื่น ๆ เพื่อปรุงรสและกลิ่นในการทำสลัด.

เหนี่ยน

หมายถึง[เหฺนี่ยน] (ถิ่น-อีสาน) น. ชื่อกับข้าวชนิดหนึ่ง ใช้มะเขือพวงเป็นต้นเผาแล้วคลุกด้วยนํ้าพริกปลาร้า.