ผลการค้นหา

เป็นนิตย์

หมายถึงว. เสมอ ๆ, เนือง ๆ.

จับผิด

หมายถึงก. จับความผิดของผู้อื่น, สรรหาเอาผิดจนได้.

อกตัญญู

หมายถึง[อะกะตัน-] น. ผู้ไม่รู้อุปการคุณที่ท่านทำแก่ตน. (ป.).

ลูกอกตัญญู

หมายถึงน. ลูกไม่รู้คุณพ่อแม่, ลูกเนรคุณ ก็ว่า.

ค่อย

หมายถึงว. คำนำหน้าความข้างท้ายให้ติดต่อกับความข้างหน้า แสดงกิริยาที่กระทำภายหลัง เช่น กินข้าวแล้วค่อยไป, ถ้าใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่ค่อย หมายความว่า น้อย, บ้าง, (ตามส่วนของสิ่งที่พูดถึง) เช่น ไม่ค่อยมี ไม่ค่อยพูด, ไม่ใคร่ ก็ว่า.

ค่อย,ค่อย,ค่อย ๆ,ค่อย ๆ

หมายถึงว. ใช้ประกอบหลังนามหรือกริยา หมายความว่า ไม่ดัง, เบา, เช่น เสียงค่อย พูดค่อยเดินค่อย ๆ อย่าลงส้น; ไม่แรง, เบามือ, เช่น นวดค่อย ๆ จับค่อย ๆ.

ค่อย,ค่อย,ค่อย ๆ,ค่อย ๆ

หมายถึงว. ใช้นำหน้ากริยาหมายความว่า ไม่รีบร้อน, อย่างระมัดระวัง, ช้า ๆ, เช่น ค่อยคิดค่อยทำ ค่อย ๆ เดิน.

พึมพำ

หมายถึงก. พูดค่อย ๆ จับความไม่ได้ เช่น เขาพึมพำอยู่คนเดียว.

ละเลาะ

หมายถึงก. ค่อย ๆ ไป.

ลัดเนื้อ

หมายถึงว. ค่อยมีเนื้อมากขึ้น (ใช้แก่แผล), ค่อยอ้วนขึ้น.

ช้า ๆ ได้พร้าสองเล่มงาม

หมายถึง(สำ) ว. ค่อย ๆ คิดค่อย ๆ ทำแล้วจะสำเร็จผล.

เริดรา

หมายถึงก. ค่อย ๆ เลิกกันไป.