ค้นเจอ 1,976 รายการ

ห่อ

หมายถึงก. พันหรือหุ้มสิ่งของด้วยใบไม้หรือกระดาษเป็นต้น; ลักษณนามเรียกของที่หุ้มด้วยใบไม้หรือกระดาษเป็นต้น เช่น ขนมห่อหนึ่ง ข้าว ๒ ห่อ.

กฤษณา

หมายถึง[กฺริดสะหฺนา] น. ส่วนของเนื้อไม้ซึ่งมีสีดำ เกิดเมื่อต้นไม้มีบาดแผล พบเฉพาะในต้นไม้ชนิด Aquilaria crassna Pierre ex H. Lec. และ A. malaccensis Lam. ในวงศ์ Thymelaeaceae กลิ่นหอม ใช้ทำยาได้.

ใบไม้

หมายถึงน. ชื่อพยาธิทางเดินอาหารในอันดับ Digenea มีหลายสกุลและหลายวงศ์ ลำตัวแบนคล้ายใบไม้ เป็นพยาธิที่ทำอันตรายต่อระบบทางเดินอาหารของมนุษย์และสัตว์ โดยเฉพาะตับ ถุงนํ้าดีและท่อนํ้าดี มีหลายชนิด เช่น ชนิด Fasciola hepatica, Opisthorchis sinensis, Fasciolopsis buski.

ใบไม้

หมายถึงน. ส่วนของพืชที่มีหน้าที่หายใจ คายนํ้า เก็บอาหาร สืบพันธุ์.

ใบไม้

หมายถึงดู สลิด ๒.

เป่าใบไม้

หมายถึงก. เอาใบไม้บางชนิด เช่น ใบฝรั่ง ใบมะยม มาเป่าให้เป็นเพลง.

ห่อไหล่

หมายถึงก. ทำไหล่ทั้ง ๒ ให้คู้เข้าเพราะหนาวหรือเกรงกลัวเป็นต้น.

ห่อปาก

หมายถึงก. ทำริมฝีปากให้รวบเข้าหากันเป็นช่องกลม.

ไหล่ห่อ

หมายถึงน. ไหล่ที่คู้เข้าเพราะหนาวหรือเกรงกลัวเป็นต้น.

พฤกษทล

หมายถึงน. ใบไม้. (ส.).

ไหล่รวบ

หมายถึงน. ไหล่ห่อ.

ปากจู๋

หมายถึงน. ปากที่ห่อยื่นออกมา.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ