ตัวกรองผลการค้นหา
พาล,พาล,พาลา
หมายถึง(กลอน) ว. อ่อน, เด็ก, รุ่น. (ส., ป.); ชั่วร้าย, เกเร, เกะกะ, เช่น คนพาล. ก. หาเรื่องทำให้วุ่นวาย, หาเรื่องทำให้เดือดร้อน, เช่น พาลหาเรื่อง พาลหาเหตุ. น. คนชั่วร้าย, คนเกเร, เช่น คบคนพาลพาลพาไปหาผิด. (ป.).
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด คนอกตัญญู
ชื่อและตัวย่อภาษาอังกฤษระดับวุฒิปริญญาตรีของคณะต่าง ๆ ในไทย
คำสมาส: คำสมาสแบบคำสนธิ คืออะไร
เสียมราฐ
พาล
หมายถึงน. ขน. (ป., ส.).
เท่านั้น
หมายถึงว. แค่นั้น, เพียงนั้น, ขนาดนั้น, เป็นคำเน้นความแสดงจำนวนจำกัดจำเพาะ.
พาลรีพาลขวาง
หมายถึง(สำ) ว. ชอบหาเรื่องทะเลาะวิวาท.
เดียวดาย
หมายถึงว. คนเดียวเท่านั้น, แต่ลำพังผู้เดียว, เช่น อยู่เดียวดาย.
เอาไม้สั้นไปรันขี้
หมายถึง(สำ) ก. โต้ตอบหรือทะเลาะกับคนพาลมีแต่ทางเสีย.
เดียว
หมายถึงว. หนึ่งเท่านั้นไม่มีอื่นอีก เช่น คนเดียว พันเดียว นิดเดียว.
เพียงนั้น
หมายถึงว. เท่านั้น.
เส็ง
หมายถึง(กลอน) ว. พาลเกะกะ.
หมากัดอย่ากัดตอบ
หมายถึง(สำ) ก. อย่าลดตัวลงไปต่อสู้หรือต่อปากต่อคำกับคนพาลหรือคนที่มีศักดิ์ต่ำกว่า.
เกเร
หมายถึงว. เกกมะเหรก, มีนิสัยเป็นพาล ชอบแกล้งชอบรังแกและเอาเปรียบเขา, มักใช้เข้าคู่กับคำ พาล เป็น พาลเกเร.
สาระโกก
หมายถึงว. โกงเกะกะเกเร, เป็นพาล.