ผลการค้นหา

อนุ

หมายถึงคำประกอบหน้าศัพท์บาลีหรือสันสกฤตมีความหมายว่า น้อย เช่น อนุทิศ = ทิศน้อย, ภายหลัง, รุ่นหลัง, เช่น อนุชน = ชนรุ่นหลัง, ตาม เช่น อนุวัต = เป็นไปตาม, เนือง ๆ เช่น อนุศาสน์ = สอนเนือง ๆ คือ พรํ่าสอน. (ป., ส.).

ญาติ,ญาติ-

หมายถึง[ยาด, ยาติ-, ยาดติ-] น. คนในวงศ์วานที่ยังนับรู้กันได้ทางเชื้อสายฝ่ายพ่อหรือฝ่ายแม่. (ป.).

พร้อมญาติ

หมายถึงว. มีญาติพี่น้องมากันมากมาย.

อนุตร,อนุตร-

หมายถึง[อะนุดตะระ-] ว. ไม่มีสิ่งใดสูงกว่า, ดีเลิศ, ยิ่ง, วิเศษ เช่น อนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ. (ป., ส. อนุตฺตร).

อนุประโยค

หมายถึงน. ประโยคเล็กที่ทำหน้าที่แต่งมุขยประโยคให้ได้ความดีขึ้น แบ่งเป็น ๓ ชนิด คือ นามานุประโยค คุณานุประโยค และวิเศษณานุประโยค.

ญาติสนิท

หมายถึง[ยาดสะหฺนิด] น. ญาติที่ใกล้ชิดกันมาก.

บรมวงศานุวงศ์

หมายถึง(ราชา) น. ญาติ.

วงศาคณาญาติ

หมายถึงน. ญาติพี่น้อง.

อนุกาชาด

หมายถึง(โบ) น. อนุสมาชิกของสภากาชาด.

ญาติสืบสาโลหิต

หมายถึง(กฎ) น. ญาติที่มีความสัมพันธ์กันทางสายเลือด.

สายโลหิต

หมายถึงน. ญาติพี่น้องที่มีบรรพบุรุษร่วมกัน.

พวกพ้อง

หมายถึงน. หมู่ญาติ, เพื่อนฝูง.