ตัวกรองผลการค้นหา
ขบขัน
หมายถึงว. น่าหัวเราะ, ชวนหัวเราะ, ขัน ก็ว่า.
หัสนาฏกรรม
หมายถึงน. ละครหรือเรื่องราวที่ตลกขบขัน.
มุกตลก
หมายถึง[-ตะหฺลก] น. วิธีทำให้ขบขัน.
หาสยะ
หมายถึง[-สะยะ] น. ความสนุก, ความขบขัน. ว. พึงหัวเราะ, น่าหัวเราะ, ขบขัน; แยบคาย, ตลกคะนอง. (ส.).
ตลกโปกฮา
หมายถึงว. อาการที่พูดชวนให้ขบขันเฮฮา.
หัสนิยาย
หมายถึงน. เรื่องชวนหัว, เรื่องราวที่เต็มไปด้วยความตลกขบขัน.
ชวนหัว
หมายถึงว. ที่ทำให้ขบขัน เช่น เรื่องชวนหัว ละครชวนหัว.
ตลกคะนอง
หมายถึงว. อาการที่พูดหรือทำให้ขบขันด้วยกิริยาวาจาที่ไม่สุภาพ.
จำอวด
หมายถึงน. การแสดงโดยใช้ถ้อยคำ ท่าทาง ชวนให้ตลกขบขัน.
ตลก
หมายถึง[ตะหฺลก] ก. ทำให้คนอื่นขบขันด้วยคำพูดหรือกิริยาท่าทางเป็นต้น; โดยปริยายหมายความว่า แกล้งทำให้คนอื่นเข้าใจผิด เช่น เล่นตลก. ว. ขบขัน, ที่ทำให้คนอื่นขบขันด้วยคำพูดหรือกิริยาท่าทางเป็นต้น เช่น หนังตลก, เรียกผู้ที่ทำให้คนอื่นขบขันว่า ตัวตลก, เรียกเรื่องที่ทำให้ขบขันหรือเข้าใจผิดว่า เรื่องตลก.
ขัน
หมายถึงก. หัวเราะ, นึกอยากหัวเราะ. ว. น่าหัวเราะ, ชวนหัวเราะ, ขบขัน ก็ว่า.
อำ
หมายถึงก. ปิดบัง, ปกปิด; (ปาก) พูดหลอกเพื่อให้ตกใจหรือขบขันเป็นต้น, พูดดักคอ.