ผลการค้นหา

เหิม

หมายถึงว. กำเริบ, ลำพองใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำอื่น เช่น เหิมเกริม เหิมหาญ เหิมห้าว เหิมฮึก.

เหิมเห่อ

หมายถึงว. มีใจกำเริบทะเยอทะยาน, เห่อเหิม ก็ว่า.

ทะยานใจ

หมายถึงก. ย่ามใจ, เหิมใจ.

กำเริบเสิบสาน

หมายถึงก. ได้ใจ, เหิมใจ.

ได้ใจ

หมายถึงก. เหิมใจ, ย่ามใจ, ชะล่าใจ, กำเริบ.

ย่าม

หมายถึงก. เหิม, ทะยาน, ได้ใจ, เช่น ย่ามใจ.

เห่อเหิม

หมายถึงว. มีใจกำเริบทะเยอทะยาน, เหิมเห่อ ก็ว่า.

ชะล่า

หมายถึงก. เหิมใจ, ได้ใจ, กำเริบ, กล้าล่วงเกิน.

หื่นหรรษ์

หมายถึง[-หัน] (กลอน) ก. เหิมใจ, ยินดี, ร่าเริง, ชื่นชม.

กระเหิม

หมายถึงว. เหิม, กำเริบ, คะนอง.

เหิมเกริม

หมายถึงก. กำเริบเสิบสาน.

ควร

หมายถึง[ควน] ว. เหมาะ เช่น กินแต่พอควร; ชอบ, ถูกต้อง, เช่น เห็นควรแล้ว; เป็นคำช่วยกริยาในความคล้อยตาม เช่น ควรทำ ควรกิน.