ตัวกรองผลการค้นหา
ฝ่า
หมายถึงน. พื้นของมือและเท้า, มักพูดเข้าคู่กันว่า ฝ่ามือฝ่าเท้า.
ปราชญ์ พึงรักษาศีล
สำนวน สุภาษิต คำพังเพย (ฉบับพกพา)
คำราชาศัพท์ - คําราชาศัพท์ หมวดสรรพนาม
ปวช. ย่อมาจากอะไร มีสาขาอะไร และเรียนต่ออะไรบ้าง
ยาพิษ
หมายถึงน. สิ่งที่มีพิษมาก กินหรือฉีดเข้าร่างกายเป็นต้นแล้วอาจทำให้ถึงตายได้.
ส้นมือ
หมายถึงน. ส่วนท้ายของฝ่ามือ.
หัวดาวหัวเดือน
หมายถึงน. เม็ดตุ่มที่ผุดขึ้นตามตัว มีพิษมาก โดยมากขึ้นที่ฝ่ามือฝ่าเท้าและนิ้วมือนิ้วเท้า.
อุ้ง
หมายถึงน. ส่วนกลางของฝ่ามือหรือฝ่าเท้า.
ปาณิ,ปาณี,ปาณี
หมายถึงน. มือ, ฝ่ามือ. (ป., ส.).
ซองมือ
หมายถึงน. ฝ่ามือที่รวมนิ้วมือให้ห่อเข้า, อุ้งมือ.
กระแบะ,กระแบะ,กระแบะมือ
หมายถึงน. ขนาดเท่าฝ่ามือ.
สันมือ
หมายถึงน. ส่วนข้างฝ่ามือด้านนิ้วก้อย เช่น สับด้วยสันมือ.
หมายถึงก. กล้าผ่าน (เข้าไปหรือออกมา) หรือฝืนอยู่ในที่อันตราย, ทนรับ, ทนสู้, เช่น ฝ่าอุปสรรค ฝ่าอันตราย; ทวน เช่น ฝ่ากระแสคลื่น.
พิษ,พิษ-
หมายถึง[พิด, พิดสะ-] น. สิ่งที่ร้ายเป็นอันตรายแก่ร่างกายหรือให้ความเดือดร้อนแก่จิตใจ; สิ่งที่ร้ายเป็นอันตราย เมื่อเข้าสู่ร่างกายจะทำให้ตาย เจ็บปวด หรือพิการได้ บางอย่างเกิดจากแร่ เช่นสารหนู, บางอย่างเกิดจากต้นไม้ เช่นต้นแสลงใจ, บางอย่างเกิดจากสัตว์ เช่นงู. (ส. วิษ; ป. วิส).
ยาเบื่อ
หมายถึงน. ยาพิษเป็นต้นที่กินแล้วทำให้เมาหรือตาย.