ผลการค้นหา

กุด

หมายถึงก. ตัด ในคำว่า กุดหัว ว่า ตัดหัว. ว. ด้วนสั้นหรือเหี้ยนเข้าไป เช่น ยอดกุด นิ้วกุด หางกุด. (ถิ่น-อีสาน) น. บึง, ลำนํ้าที่ปลายด้วน.

ลิกุจ

หมายถึง[-กุด] น. มะหาด. (ป.).

อังกุศ

หมายถึง[-กุด] น. ขอเหล็กอย่างขอสับช้าง. (ส.; ป. องฺกุส).

กุฎ,กุฎา

หมายถึง[กุด, กุดา] (กลอน) น. ยอด เช่น มัชฌิมากุฎาประมาณ. (สมุทรโฆษ). (ป., ส. กูฏ).

อังสกุฏ

หมายถึง[-กุด] น. จะงอยบ่า.

ลุ่น,ลุ่น ๆ

หมายถึงว. ด้วน, กุด, เช่น ไก่หางลุ่นเพราะถูกถอนขนหางหมด; ห้วน เช่น พูดลุ่น ๆ ไม่น่าฟัง; ควรมีประดับตกแต่ง แต่ไม่มี เช่น ตะพดหัวลุ่น คือ ตะพดไม่ได้เลี่ยมหัว ชกด้วยหมัดลุ่น ๆ คือ ชกด้วยหมัดล้วน ๆ ไม่ได้ใส่นวมเป็นต้น.

กุฏิ

หมายถึง[กุด, กุดติ, กุติ] น. เรือนหรือตึกสำหรับพระภิกษุสามเณรอยู่. (ป., ส.).

กุฏิ

หมายถึง[กุด] น. ที่บรรจุศพที่ก่ออิฐถือปูนเป็นหลัง ๆ; เรือนที่ทำให้นกขุนทองนอน. (เทียบทมิฬ กูฏุ ว่า รังนก).

ด้วน

หมายถึงก. กุด, ขาด, สั้นเข้า. ว. เรียกสิ่งที่มีรูปยาว ๆ ที่ตอนปลายขาดหายไป เช่น แขนด้วน ขาด้วน ตาลยอดด้วน, โดยปริยายใช้เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น คลองด้วน แม่นํ้าด้วน.

ขี้ทูด

หมายถึงน. ชื่อโรคเรื้อนชนิดทำให้มือกุดเท้ากุด.

ก้นกุฏิ

หมายถึง[-กุดติ] (ปาก) ว. ที่สนิทเป็นที่ไว้วางใจได้.

ลกุจ

หมายถึง[ละกุด] น. มะหาด. (ส.).