ผลการค้นหา

ปฏิกิริยา

หมายถึงน. การกระทำตอบสนอง; การกระทำต่อต้าน; ผลของการกระทำซึ่งเป็นเหตุให้เกิดกิริยาสะท้อนมาเป็นอีกอย่างหนึ่ง; (เคมี) การเกิดการเปลี่ยนแปลงทางเคมีของสาร. (ป. ปฏิ ว่า ตอบ, ทวน, กลับ + กิริยา ว่า การกระทำ). (อ. reaction).

กิริยา

หมายถึงน. การกระทำ; อาการที่แสดงออกมาด้วยกาย, มารยาท, บางทีใช้ในอาการที่ดี เช่น มีกิริยา หมายความว่า มีกิริยาดี. (ป.).

กริยา

หมายถึง[กฺริยา, กะริยา] (ไว) น. คำที่แสดงอาการของนามหรือสรรพนาม. (ส. กฺริยา; ป. กิริยา).

อิริยา

หมายถึงน. อาการเคลื่อนไหว, กิริยา, ท่าทาง. (ป.; ส. อีรฺยา).

อ่อนโยน

หมายถึงว. มีกิริยาวาจานิ่มนวล.

น้อมนำ

หมายถึงก. นำไปโดยกิริยาอ่อนน้อม.

อากัปกิริยา

หมายถึง[อากับ-] น. กิริยาท่าทาง. (ป.).

ท่วงท่า

หมายถึงน. การรู้จักวางกิริยาท่าทาง.

ก้มหลัง

หมายถึงก. น้อมหลังลงเพื่อแสดงกิริยาเคารพ.

แช่มช้อย

หมายถึงว. มีกิริยามารยาทนุ่มนวลน่ารัก.

ทำท่า

หมายถึงก. แสดงกิริยาหรืออาการอย่างใดอย่างหนึ่ง.

ชดช้อย

หมายถึงว. อ่อนช้อย เช่น กิริยาชดช้อย; มีลักษณะกิริยาท่าทางงดงาม เช่น คนชดช้อย, ช้อยชด ก็ว่า.