ผลการค้นหา

กำลังใจ

หมายถึงน. สภาพของจิตใจที่มีความเชื่อมั่นและกระตือรือร้นพร้อมที่จะเผชิญกับเหตุการณ์ทุกอย่าง.

ท้อ,ท้อ,ท้อใจ

หมายถึงก. ไม่มีกำลังใจจะสู้.

ขวัญดี

หมายถึงน. กำลังใจดี.

ขวัญเมือง

หมายถึงน. ยอดกำลังใจของเมือง.

ปลอบขวัญ

หมายถึงก. ปลอบโยนหรือบำรุงขวัญให้มีกำลังใจ.

เพลียใจ

หมายถึงก. ท้อแท้, หมดกำลังใจ.

ย่อท้อ

หมายถึงก. ไม่คิดสู้เพราะขาดกำลังใจ.

เอาใจช่วย

หมายถึงก. อยากให้สมปรารถนา, ช่วยเป็นกำลังใจให้.

ลูกหนุน

หมายถึงน. ผู้สนับสนุนให้กำลังใจในการกีฬาหรือการต่อสู้เป็นต้น.

ระย่อ

หมายถึงก. ขยาด, ครั่นคร้าม, ไม่กล้าสู้, ไม่มีกำลังใจจะสู้.

ใจเสีย

หมายถึงว. มีใจไม่ดีเพราะกลัวหรือวิตกกังวล, หมดกำลังใจ.

ขวัญใจ

หมายถึงน. ยอดกำลังใจ. ว. เป็นที่นิยมรักใคร่.