ผลการค้นหา

กา

หมายถึงน. ชื่อปลานํ้าจืดชนิด Morulius chrysophekadion ในวงศ์ Cyprinidae ปากงุ้มตํ่า ตาเล็ก ตลอดทั้งหัว ตัว และครีบมีสีม่วงจนดำทึบ เฉพาะเกล็ดมีจุดสีเหลืองประปราย, เพี้ย ก็เรียก.

กา

หมายถึงน. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. (อภัย).

กา

หมายถึงน. ภาชนะสำหรับใส่นํ้าหรือต้มนํ้า มีพวยและหูสำหรับหิ้วหรือจับ, ลักษณนามว่า ใบ หรือ ลูก

กา

หมายถึงน. คำกำกับชื่อปีในวิธีนับศักราชของไทยเหนือ ตรงกับเลข ๐.

กา

หมายถึงก. ทำเครื่องหมายเป็นรูปกากบาท, ทำเครื่องหมายไว้ให้สังเกตได้ เช่น ดูเฉพาะที่กาไว้.

กาศยปิ

หมายถึงครุฑ, บุตรของฤษี กัศยป และ นางวินตา

ก กา

หมายถึงน. เรียกแม่บทแจกลูกพยัญชนะต้นกับสระโดยไม่มีตัวสะกดว่า แม่ ก กา หรือ มาตรา ก กา.

ตูมกา

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้น ๒ ชนิดในสกุล Strychnos วงศ์ Strychnaceae คือ ตูมกาขาว หรือ มะตึ่ง (S. nux-blanda A.W. Hill) เมล็ดไม่เป็นพิษ, และ ตูมกาแดง หรือ แสลงใจ (S. nux-vomica L.) เมล็ดเป็นพิษ.

กากะ

หมายถึง(แบบ) น. กา (นก). (ป., ส.).

กาแล

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ชื่อไม้เครื่องเรือนที่ต่อจากปั้นลมทั้ง ๒ ด้านไปไขว้กัน อยู่ตอนบนสุดของหลังคาที่ยื่นจากหน้าจั่ว อาจสลักลวดลายตามแต่จะเห็นงาม, เรียก กะแล หรือ แกแล ก็มี.

อีกา

หมายถึงดู กา ๑.

มะตึ่ง

หมายถึงดู ตูมกา.