ผลการค้นหา

นอนหลับไม่รู้ นอนคู้ไม่เห็น

หมายถึง(สำ) ก. ไม่รู้เรื่องราวที่เกิดขึ้น, ไม่รู้อีโหน่อีเหน่.

แรมรอน

หมายถึงก. หยุดพัก นอน.

นอนเล่น

หมายถึงก. นอนพักผ่อนโดยไม่คิดว่าจะหลับ.

ขน

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. กรน เช่น คนนอนหลับขน ว่า คนนอนหลับกรน.

ขลุกขลุ่ย

หมายถึงว. ง่วนอยู่, คลุกคลีอยู่; (ถิ่น-ปักษ์ใต้) สบาย เช่น นอนหลับขลุกขลุ่ย ว่า นอนหลับสบาย.

กาย,กาย-

หมายถึง[กายยะ-] น. ตัว เช่น ไม่มีผ้าพันกาย, และมักใช้เข้าคู่กับคำ ร่าง เป็น ร่างกาย, ใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส หมายความว่า หมู่, พวก, เช่น พลกาย = หมู่ทหาร. (ป., ส.).

หลับ

หมายถึงก. อาการพักผ่อนของร่างกายที่มีการรับรู้สภาพแวดล้อมน้อยลง.

ลักหลับ

หมายถึงก. ลักลอบร่วมประเวณีขณะที่ผู้หญิงนอนหลับ.

นิทรา

หมายถึง[นิดทฺรา] น. การหลับ, การนอนหลับ. ก. หลับ, นอน, เช่น ให้หาวนิทราเป็นพ้นไป. (อิเหนา). (ส.; ป. นิทฺทา).

ตาเริด

หมายถึงว. อาการที่นอนตาค้างหรือนอนไม่หลับ.

นอน

หมายถึงก. เอนตัวลงกับพื้นหรือที่ใด ๆ, อาการที่สัตว์เอนตัวลงกับพื้นเพื่อพักผ่อนเป็นต้นหรือยืนหลับอยู่กับที่, อาการที่ทำให้ของสูง ๆ ทอดลง เช่น เอาเสานอนลง, อาการที่พรรณไม้บางชนิด เช่น จามจุรี ผักกระเฉด ไมยราบ หลุบใบในเวลาใกล้จะสิ้นแสงตะวัน. ว. ลักษณะที่ตรงข้ามกับ ยืน หรือ ตั้ง เช่น แนวนอน แปนอน.

อุตุ

หมายถึง(ปาก) ว. สบาย (ใช้แก่กริยานอน) เช่น นอนหลับอุตุ.