ผลการค้นหา

วิกัย

หมายถึง[-ไก] น. การขาย. (ป.; ส. วิกฺรย).

วิกรัย

หมายถึง[วิไกฺร] น. การขาย. (ส. วิกฺรย; ป. วิกฺกย).

ขาย

หมายถึงก. เอาของแลกเงินตรา, โอนกรรมสิทธิ์แห่งทรัพย์สินให้แก่กันโดยตกลงกันว่าผู้รับโอนจะใช้ราคาแห่งทรัพย์สินนั้น มีหลายลักษณะ คือ ชำระเงินในขณะที่ซื้อขายกัน เรียกว่า ขายเงินสด, ขายโดยยอมเก็บเงินอันเป็นราคาของในวันหลัง เรียกว่า ขายเชื่อ, (เลิก) เอาเงินเขามาโดยยอมตนเข้ารับใช้การงานของเจ้าเงิน เรียกว่า ขายตัวลงเป็นทาส.

ขายเงินเชื่อ,ขายเชื่อ

หมายถึงก. ขายโดยยอมเก็บเงินอันเป็นมูลค่าในวันหลัง.

ขายเงินผ่อน

หมายถึงก. ขายโดยผู้ซื้อชำระเงินเป็นงวด ๆ.

ขายเงินสด

หมายถึงก. ขายโดยผู้ซื้อชำระเงินในขณะที่ซื้อขายกัน.

ขาดตลาด

หมายถึงก. ไม่มีขายในท้องตลาดอย่างที่เคยมี.

ขายขาด

หมายถึงก. ขายไม่รับคืน.

ขายหูขายตา

หมายถึง(แบบ) ก. ได้ยินได้เห็นแล้วรู้สึกอายไม่อยากฟังไม่อยากเห็น เช่น ดอกขายหูขายตา ดอกบนำพารู้. (ลอ), ใช้ว่า ไขหูไขตา ก็มี.

ตลาดสด

หมายถึงน. ตลาดที่ขายของสด.

ขายปลีก

หมายถึงก. ขายเป็นส่วนย่อย, ขายตรงแก่ผู้บริโภคใช้สอย.

ได้ราคา

หมายถึงก. ขายได้เงินมากกว่าที่คาดไว้.