ผลการค้นหา

กู้

หมายถึงก. ทำให้กลับคืนดีอย่างเดิม เช่น กู้เรือ กู้ชาติ กู้ชื่อ; เก็บเข้าที่ เช่น กู้ข้าว กู้ผ้า; เอาเครื่องจับปลาขึ้นจากนํ้า เช่น กู้ไซ กู้ลอบ.

กู้,กู้,กู้ยืม

หมายถึงก. ยืมเงินโดยให้ดอกเบี้ย.

หนี้

หมายถึงน. เงินที่ผู้หนึ่งติดค้างอยู่จะต้องใช้ให้แก่อีกผู้หนึ่ง, หนี้สิน ก็ว่า; (กฎ) นิติสัมพันธ์ระหว่างบุคคลตั้งแต่ ๒ ฝ่ายขึ้นไป ซึ่งฝ่ายหนึ่งเรียกว่า เจ้าหนี้ มีสิทธิที่จะบังคับบุคคลอีกฝ่ายหนึ่งซึ่งเรียกว่า ลูกหนี้ ให้กระทำการหรืองดเว้นกระทำการอย่างใดอย่างหนึ่ง. (อ. obligation); โดยปริยายหมายถึงการที่จะต้องตอบแทนบุญคุณเขา.

เป็นหนี้,เป็นหนี้เป็นสิน

หมายถึงก. ติดค้างเงินผู้อื่น.

มูลหนี้

หมายถึงน. เหตุที่ทำให้เกิดหนี้.

พระไอยการ

หมายถึง(โบ) น. ชื่อหมวดของกฎหมาย เช่น พระไอยการลักษณะกู้หนี้.

หลบหนี้

หมายถึงก. หลบไม่ยอมพบเจ้าหนี้.

เหนียวหนี้

หมายถึงว. ไม่ยอมใช้หนี้ง่าย ๆ.

ล้างหนี้

หมายถึงก. ชำระหนี้ให้หมด.

หนี้สูญ

หมายถึงน. หนี้ที่เจ้าหนี้ไม่มีทางที่จะได้รับชำระหนี้จากลูกหนี้ได้.

ผ่อนหนี้,ผ่อนหนี้ผ่อนสิน

หมายถึงก. ผ่อนชำระหนี้สินเป็นงวด ๆ.

เงินปากถุง

หมายถึงน. เงินที่ผู้ให้กู้เรียกเก็บจากผู้กู้ก่อนที่จะจ่ายเงินจำนวนที่ตกลงให้กู้.