ค้นเจอ 49 รายการ

กับ,กับ,กับข้าว

หมายถึงน. อาหารซึ่งปรกติใช้กินพร้อมข้าว.

ของคาว

หมายถึงน. ของกินที่ประกอบด้วยเนื้อสัตว์, กับข้าว.

สูป,สูป-,สูปะ

หมายถึง[สูปะ-] น. ของกินที่เป็นนํ้า, แกง, ของต้มที่เป็นนํ้า, มักใช้เข้าคู่กับคำ พยัญชนะ เป็น สูปพยัญชนะ หมายความว่า กับข้าว. (ป., ส.).

กัปปีย์

หมายถึง[กับปี] (ปาก) น. กับข้าว (ใช้เฉพาะภิกษุสามเณร), มักใช้เข้าคู่กับคำ จังหัน ว่า กัปปีย์จังหัน.

จ่ายตลาด

หมายถึงก. ซื้อกับข้าวที่ตลาด.

สะเด็ด

หมายถึง(ปาก) ว. อย่างยิ่ง เช่น กับข้าววันนี้อร่อยสะเด็ด.

สูทศาสตร์

หมายถึง[สูทะ-] น. วิชาทำกับข้าว.

แกงจืด

หมายถึงน. กับข้าวที่ปรุงเป็นนํ้า รสไม่เผ็ด.

ห่อหมก

หมายถึงน. ชื่อกับข้าวชนิดหนึ่ง ใช้นํ้าพริกกับเนื้อปลาเป็นต้นกวนกับนํ้ากะทิมีผักรองแล้วห่อนึ่ง.

วิเสท

หมายถึง[-เสด] น. ผู้ทำกับข้าวของหลวง.

สูทกรรม

หมายถึง[สูทะ-] น. การทำกับข้าวของกิน. (ส. สูทกรฺมนฺ).

มูน

หมายถึงก. เอากะทิเคล้ากับข้าวเหนียวเพื่อให้มัน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ