ผลการค้นหา

ร้องไห้

หมายถึงก. อาการที่นํ้าตาไหลเพราะประสบอารมณ์อันแรงกล้า เช่น เจ็บปวด เศร้าโศก ดีใจ, บางทีใช้ว่า ร้อง คำเดียว หรือใช้เข้าคู่กับคำ ร้องห่ม เป็น ร้องห่มร้องไห้ หรือ ร้องไห้ร้องห่ม ก็ได้.

กระดูก

หมายถึงน. โครงร่างกายมีลักษณะแข็ง, ส่วนใดส่วนหนึ่งของโครงร่างกาย; เรียกผลไม้ที่มีเนื้อน้อยเช่น มะปรางว่า มะปรางกระดูก.

กระดูก

หมายถึง(ปาก) ว. ตระหนี่, ขี้เหนียว.

กระดูก

หมายถึงน. ชื่อโกฐชนิดหนึ่ง เรียกว่า โกฐกระดูก. (ดู โกฐกระดูก).

บีบน้ำตา

หมายถึงก. แกล้งร้องไห้, ร้องไห้.

เสือร้องไห้

หมายถึงน. เนื้อส่วนคอของวัวหรือควายที่มีพังผืดมาก, อาหารชนิดหนึ่งปรุงด้วยเนื้อส่วนที่เรียกว่า เสือร้องไห้.

ร่ำไห้

หมายถึงก. ร้องไห้เป็นเวลานาน, ร้องไห้ไม่หยุดหย่อน.

ลิ้นไม่มีกระดูก

หมายถึง(สำ) ก. พูดสับปลับ กลับกลอกเอาแน่ไม่ได้.

หน้ากระดูก

หมายถึงน. รูปหน้าที่มีกระดูกสันแก้มสูง.

กระดูกร้องได้

หมายถึง(สำ) น. ผลสะท้อนของฆาตกรรมที่ทำให้จับตัวผู้กระทำผิดมาลงโทษได้ คล้ายกับว่ากระดูกของผู้ตายร้องบอก.

กระดูกอ่อน

หมายถึง(สำ) ว. ที่ยังไม่มีความจัดเจนในการต่อสู้ เช่น นักมวยคนนี้กระดูกอ่อน ขึ้นชกครั้งแรกก็แพ้เขาแล้ว.

กระดูกแข็ง

หมายถึง(สำ) ว. ไม่ตายง่าย ๆ.