ผลการค้นหา

น้ำเงิน

หมายถึงดู ชะโอน.

เงิน

หมายถึงน. ธาตุลำดับที่ ๔๗ สัญลักษณ์ Ag เป็นโลหะสีขาว เนื้อค่อนข้างอ่อน หลอมละลายที่ ๙๖๐.๘ °ซ. (อ. silver); วัตถุที่ใช้วัดราคาในการซื้อขายแลกเปลี่ยนกัน, วัตถุที่มีตราของรัฐ ใช้ชำระหนี้ได้ตามกฎหมาย, ได้แก่ เหรียญกระษาปณ์และธนบัตร, เงินตรา ก็เรียก; โบราณใช้ว่า งึน เง็น หรือ เงือน ก็มี; (เศรษฐ) วัตถุที่กำหนดให้ใช้เป็นสื่อกลางในการแลกเปลี่ยนหรือชำระหนี้. (อ. money).

ตลาดเงิน

หมายถึงน. ที่แลกเปลี่ยนกู้ยืมเงิน.

น้ำเงิน

หมายถึงว. สีอย่างสีคราม; (โบ) น. ค่าป่วยการที่ชักออกจากจำนวนเงินที่ส่งไป เรียกว่า ค่านํ้าเงิน, เรียกทาสที่ขายตัวแก่นายเงิน หรือที่นายเงินไถ่ค่าตัวมาว่า ทาสนํ้าเงิน.

วางเงิน

หมายถึงก. ชำระเงินตามเงื่อนไขที่มีต่อกัน เช่น วางเงินมัดจำ.

เสื่อเงิน

หมายถึงน. เครื่องปูลาดสำหรับรองนั่ง ทำด้วยแผ่นเงินตัดเป็นเส้นอย่างตอก สานเป็นผืนตามขนาดพื้นที่ที่ปูลาด.

ผีเสื้อเงิน

หมายถึงน. ชื่อปลาทะเลชนิด Monodactylus argenteus ในวงศ์ Monodactylidae ลำตัวสั้นมาก รูปไข่แบนข้าง ครีบหลังและครีบก้นยาวพื้นลำตัวและครีบสีเทาเงิน มีแถบสีดำพาดขวางผ่านตา ๑ แถบและอีกแถบโค้งผ่านแผ่นปิดเหงือกไปยังขอบหน้าของครีบหลังและครีบก้น ขนาดยาวได้ถึง ๒๕ เซนติเมตร อยู่ในนํ้าจืดได้, โสร่งแขก ก็เรียก.

ต้นเงิน

หมายถึงน. เงินที่ให้กู้ยืมโดยไม่รวมดอกเบี้ย, เงินต้น ก็ว่า, บางทีก็พูดสั้น ๆ ว่า ต้น เช่น ต้นชนดอก.

ตัวเงิน

หมายถึงน. เงินสด.

ตั๋วแลกเงิน

หมายถึง(กฎ) น. หนังสือตราสารซึ่งบุคคลคนหนึ่ง เรียกว่า ผู้สั่งจ่าย สั่งบุคคลอีกคนหนึ่ง เรียกว่า ผู้จ่าย ให้ใช้เงินจำนวนหนึ่งแก่บุคคลคนหนึ่ง หรือให้ใช้ตามคำสั่งของบุคคลคนหนึ่ง เรียกว่า ผู้รับเงิน.

ถึงเงิน

หมายถึงว. ให้เงินมากจนเป็นที่พอใจ, เงินถึง ก็ว่า.

หาเงิน

หมายถึง(โบ) น. เรียกหญิงที่หาเลี้ยงชีพด้วยการค้าประเวณีว่า หญิงหาเงิน. (โบ) ก. ไปขายตัวเป็นทาส.