ผลการค้นหา

เทพ,เทพ,เทพ-

หมายถึง[เทบ, เทบพะ-] น. เทวดา. (ป., ส. เทว).

ไกร

หมายถึง[ไกฺร] น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ในสกุล Ficus วงศ์ Moraceae ลักษณะคล้ายต้นไทร มี ๒ ชนิด คือ ชนิด F. concinna Miq. เปลือกสีเทาค่อนข้างเรียบ ใบเล็ก ช่อดอกรูปคล้ายผล ออกเป็นคู่ตามง่ามใบ ผลสีชมพู มีกระสีจาง ๆ, ไฮฮี ก็เรียก และชนิด F. superba Miq. เปลือกสีเทาเรียบ ใบใหญ่ ช่อดอกคล้ายชนิดแรก ผลสีชมพู, ไทรเลียบ ก็เรียก.

ไกร

หมายถึง[ไกฺร] ว. ยิ่ง เช่น เหนหาญหื่นแหลมหลัก ไกรกว่า ตนนา. (ยวนพ่าย), ใหญ่, มาก, เกิน; กล้า, เก่ง.

เทพ

หมายถึงน. สมณศักดิ์พระราชาคณะสูงกว่าชั้นราช ตํ่ากว่าชั้นธรรม เรียกว่า ชั้นเทพ เช่น พระเทพโมลี.

เทพ

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยจำพวกหนึ่ง มีชื่อขึ้นต้นด้วยคำว่า เทพ เช่น เทพชาตรี เทพทอง เทพนิมิต เทพบรรทม เทพประทม เทพรัญจวน.

สมมติเทพ

หมายถึงน. เทวดาโดยสมมติ หมายถึง พระเจ้าแผ่นดิน.

อติเทพ

หมายถึงน. เทวดาผู้ยิ่งกว่าเทวดาอื่น ๆ.

ไทรเลียบ

หมายถึงดู ไกร ๑.

ไฮฮี

หมายถึงดู ไกร ๑ และ ไทร.

ขากรรไตร

หมายถึงน. ขากรรไกร.

ขากรรไกร

หมายถึง[-กันไกฺร] น. กระดูกต้นคางที่อ้าขึ้นอ้าลง มีลักษณะอย่างกรรไกร, ขากรรไตร หรือ ขาตะไกร ก็ว่า.

ขาตะไกร

หมายถึงน. ขากรรไกร.