ผลการค้นหา

สะอาด

หมายถึงว. ไม่สกปรก เช่น เสื้อผ้าสะอาด บ้านเรือนสะอาด น้ำสะอาด, หมดจด, ผ่องใส, เช่น จิตใจสะอาด, ไม่มีตำหนิ, บริสุทธิ์, ไม่ทุจริต, เช่น เขาเป็นคนใจซื่อมือสะอาด.

วิมล

หมายถึงว. ปราศจากมลทิน, ไม่มีตำหนิ, ใส, สะอาด, บริสุทธิ์, กระจ่าง, งาม. (ป., ส.).

โวทาน

หมายถึงน. การทำให้สะอาด; ความบริสุทธิ์. (ป.).

วิสุทธ์,วิสุทธิ์

หมายถึงว. สะอาด, ใส, ขาว, หมดจด, บริสุทธิ์, หมดมลทิน. (ป.; ส. วิศุทฺธ, วิศุทฺธิ).

ใส

หมายถึงว. แจ่มกระจ่าง เช่น ฟ้าใส, ไม่ขุ่น, ไม่มัว, เช่น น้ำใส กระจกใส.

พิสุทธิ์

หมายถึงว. บริสุทธิ์, สะอาด, สุกใส. (ป. วิสุทฺธิ).

บริสุทธิ์ใจ

หมายถึงว. มีนํ้าใสใจจริง, มีใจใสสะอาด, เช่น ทำด้วยความบริสุทธิ์ใจ.

ศุจิ

หมายถึงน. ความบริสุทธิ์, ความสะอาด. (ส.; ป. สุจิ).

ประวิตร

หมายถึง[ปฺระวิด] ว. บพิตร; บริสุทธิ์, สะอาด.

เปิดบริสุทธิ์

หมายถึงก. ร่วมประเวณีกับหญิงที่ยังไม่เคยมีประสบการณ์ในการร่วมเพศมาก่อน เดิมเป็นประเพณีของชาวเขาบางเผ่า เช่น อีก้อ เมื่อเด็กหญิงมีอายุย่างเข้าสู่วัยสาวต้องไปศึกษาเรื่องกามกิจโดยร่วมประเวณีเป็นครั้งแรกกับผู้ที่ชุมชนในเผ่านั้นคัดเลือกให้ทำหน้าที่นี้.

บริสุทธิ์

หมายถึง[บอริสุด] ว. แท้, ไม่มีอะไรเจือปน, เช่น ทองบริสุทธิ์, ปราศจากมลทิน, ปราศจากความผิด, เช่น เป็นผู้บริสุทธิ์, หมดจดไม่มีตำหนิ เช่น เพชรบริสุทธิ์ เครื่องแก้วบริสุทธิ์; เรียกสาวพรหมจารีว่า สาวบริสุทธิ์. น. แร่ชนิดหนึ่ง ในจำพวกนวโลหะ. (ป. ปริสุทฺธิ).

วิรัช

หมายถึงว. ปราศจากธุลี, ไม่มีมลทิน, บริสุทธิ์, สะอาด. (ป., ส.).