ค้นเจอ 219 รายการ

พยับเมฆ

หมายถึงน. เมฆฝนตั้งเค้า.

เมฆ

หมายถึง[เมก] น. ไอนํ้าที่รวมตัวกันเป็นกลุ่มก้อนลอยอยู่ในอากาศ. (ป., ส.).

ฝน

หมายถึงน. นํ้าที่ตกลงมาจากเมฆเป็นเม็ด ๆ; ลักษณนามใช้นับอายุ หมายความว่า รอบปี, ขวบปี, เช่น ควาย ๓ ฝน คือ ควายที่มีอายุ ๓ ปี เขาผ่านร้อนผ่านหนาวมา ๑๘ ฝน.

พลาหก

หมายถึง[พะลา-] น. เมฆ, ฝน. (ป., ส. วลาหก).

ฝน

หมายถึงก. ถู เช่น ฝนยา; ลับ เช่น ฝนมีด.

ยกเมฆ

หมายถึงก. เพ่งดูเมฆเมื่อเห็นเป็นรูปอะไรแล้ว ก็ถือเป็นนิมิตเพื่อทำนายว่าดีหรือร้าย เช่นในเวลาจะยกทัพ ถ้าเห็นเมฆเป็นรูปพระนารายณ์ ก็ถือว่าเป็นนิมิตที่ดี ควรยกทัพได้ เช่น ตรงเข้าไปในป่าแล้วปลุกตัว เป่าทั่วด้วยคาถาประกาศิต ขยับยืนยกเมฆดูนิมิต เห็นรูปนารายณ์เรืองฤทธิ์ติดอัมพร. (ขุนช้างขุนแผน), ถ้าเห็นเมฆเป็นรูปคนหัวขาดหรือแขนขาดขาขาด เป็นนิมิตไม่ดี ไม่ควรยกทัพ แม้ผู้ทรงวิทยาคุณอาจบริกรรมต่อหัวหรือแขนขาให้สมบูรณ์ได้ ถึงกระนั้นก็ไม่ถือว่าเป็นนิมิตที่ดี ไม่ควรยกทัพ เช่น กอดอกยกเมฆดูนิมิต ก็วิปริตเป็นรูปคนหัวหาย จะยกต่อคอแขนไม่ติดกาย เถนสำคัญมั่นหมายไม่คืนมา. (ขุนช้างขุนแผน); (สำ) เดาเอา, นึกคาดเอาเอง, กุเรื่องขึ้น.

มาเหนือเมฆ

หมายถึง(สำ) ก. มีความคิดหรือชั้นเชิงเหนือผู้อื่น; มาหรือปรากฏขึ้นโดยไม่คาดหมาย.

เมฆี

หมายถึง(กลอน) น. เมฆ.

เมฆา

หมายถึง(กลอน) น. เมฆ.

ปัชชุน

หมายถึง(แบบ) น. เมฆ. (ป.).

เมฆินทร์

หมายถึง(กลอน) น. เมฆ.

ดั้นเมฆ

หมายถึงก. ฝ่าไปในเมฆ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ