ตัวกรองผลการค้นหา
เบื่อ
หมายถึงก. วางยาพิษเป็นต้นให้เมาหรือให้ตาย เช่น เบื่อหนู เบื่อปลา. ว. เมา. น. เรียกสารที่ทำให้เมาหรือให้ตายว่า ยาเบื่อ.
คู่คอง - ก้อง ห้วยไร่ | Ost.นาคี - แปลเพลง
คำไวพจน์: วัว - คำไวพจน์ของ วัว พร้อมตัวอย่างการนำไปใช้
คำไวพจน์: ควาย - คำไวพจน์ของ ควาย พร้อมตัวอย่างการนำไปใช้
คำไวพจน์: จระเข้ - คำไวพจน์ของ จระเข้ พร้อมตัวอย่างการนำไปใช้
หมายถึงก. รู้สึกอิดหนาระอาใจ เหนื่อยหน่าย หรือไม่อยาก เช่น เบื่องาน เบื่อโลก เบื่ออาหาร.
จิ
หมายถึง(แบบ) ก. จะ เช่น จิปากทั้งลิ้นล้า เพื่อเจ้าเจียรจันทร์. (ทวาทศมาส).
ง
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
ยาเบื่อ
หมายถึงน. ยาพิษเป็นต้นที่กินแล้วทำให้เมาหรือตาย.
จิร,จิร-
หมายถึง[-ระ-] ว. นาน, ช้า. (ป., ส.).
จินต
หมายถึง[จินตะ-] ก. คิด. (ป., ส.).
จินต-
เบื่อเป็นยารุ
หมายถึงว. เบื่อมากเหมือนกับยารุที่ไม่มีใครอยากกิน เพราะมีกลิ่นเหม็นและรสขมเฝื่อน.
กระแซง
หมายถึงน. เชือกหรือลวดหนังตีเป็นเกลียวหุ้มผ้าแดง ปลายสายทั้ง ๒ ข้างผูกกับสายสำอางคร่อมอยู่ทางท้ายสันหลังช้าง สำหรับควาญช้างจับเมื่อเวลาคับขัน, กระแอก หรือ ประแอก ก็เรียก.
หน่าย
หมายถึงก. เบื่อ, จืดจาง, คลายจากความพัวพัน, คลายจากความรัก, มักใช้เข้าคู่กับคำ เบื่อ เป็น เบื่อหน่าย.
จะแคง
หมายถึง(ถิ่น) ว. ตะแคง. (ดู จระแคง).