ผลการค้นหา

เถียง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. เรือนพักชั่วคราวในทุ่งนา สำหรับอยู่เฝ้าข้าว.

เถียง

หมายถึงก. พูดโต้, พูดแย้ง, พูดโต้แย้ง; ขัดกัน เช่น เรื่องนี้ความตอนต้นกับตอนปลายเถียงกัน.

สู้ปาก,สู้ฝีปาก

หมายถึงก. เถียงกัน เช่น สู้ปากเขาไม่ได้, สู้สีปาก ก็ว่า.

ประแกก

หมายถึงก. แตกร้าวกัน, วิวาทกัน. (ข. ปฺรแกก ว่า เถียงกัน).

โต้เถียง

หมายถึงก. เถียงกันไปมา.

หือไม่ขึ้น

หมายถึงก. เถียงไม่ได้, คัดค้านไม่ได้, ไม่กล้าเถียง, ไม่กล้าคัดค้าน.

ท้อ

หมายถึง(กลอน) ก. กล่าว, โต้, เถียง.

ทุ่มเถียง

หมายถึงก. เถียงกันรุนแรงอย่างทะเลาะ.

ไม่ลดราวาศอก

หมายถึงก. ไม่ยอมผ่อนปรน เช่น เถียงไม่ลดราวาศอก.

ฉอด ๆ

หมายถึงว. อาการที่พูดหรือเถียงไม่หยุดปาก เช่น พูดฉอด ๆ เถียงฉอด ๆ.

หือ

หมายถึงก. เถียง, คัดค้าน, เช่น อย่ามาหือนะ เขาไม่กล้าหือ.

มีเสียง

หมายถึงก. เถียง, มักใช้ในความปฏิเสธว่า อย่ามีเสียงนะ.