ผลการค้นหา

อินเดีย

หมายถึงน. ชื่อประเทศและชนชาติหนึ่งในเอเชียใต้ อยู่ทางทิศตะวันตกของประเทศพม่า.

รูปี

หมายถึงน. ชื่อหน่วยเงินตราอินเดีย.

โหมดเทศ

หมายถึงน. ผ้าโหมดที่ทำมาจากอินเดีย.

ราชสูยะ

หมายถึงน. พิธีราชาภิเษกของอินเดียโบราณ. (ส.).

ลังกา

หมายถึงน. ชื่อเกาะแห่งหนึ่งอยู่ทางใต้ของประเทศอินเดีย.

มัชฌิมประเทศ

หมายถึง[มัดชิมะ-, มัดชิม-] น. ประเทศอินเดีย, ตามแบบหมายถึงอินเดียตอนกลาง.

ลายเทศ

หมายถึงน. ผ้าลายซึ่งมีดอกดวงเป็นแบบของต่างประเทศ โดยเฉพาะของอินเดีย.

สิกข์,สิข

หมายถึงน. ชื่อศาสนาหนึ่งในอินเดีย มีศาสดาชื่อ คุรุนานัก; ชื่อชาวอินเดียพวกหนึ่งที่นับถือศาสนาสิกข์ ส่วนมากอยู่ในแคว้นปัญจาป ประเทศอินเดีย; ซิก หรือ ซิกข์ ก็ว่า.

ซิก,ซิก,ซิกข์

หมายถึงน. ชื่อศาสนาหนึ่งในอินเดีย มีศาสดาชื่อ คุรุนานัก; ชื่อชาวอินเดียพวกหนึ่งที่นับถือศาสนาซิกข์ส่วนมากอยู่ในแคว้นปัญจาปประเทศอินเดีย, สิกข์ หรือ สิข ก็ว่า.

คฤนถ์

หมายถึง[คฺรึน] น. ตัวอักษรแบบหนึ่งของอินเดียภาคใต้ที่ใช้เขียนตำรา.

กระแซ

หมายถึงน. คนเชื้อสายชาวอินเดียเมืองมณีปุระ (เมืองหนึ่งในแคว้นอัสสัม).

นวนิต

หมายถึงน. นพนิต, เนยข้นชนิดหนึ่ง. (ชาวอินเดียเรียกว่า ghee). (ป., ส.).