ผลการค้นหา

สตกะ

หมายถึง[สะตะ-] น. หมวด ๑๐๐, จำนวนร้อย. (ป.).

สต,สต-,สตะ,สตะ

หมายถึง[สะตะ-] น. ร้อย (๑๐๐). (ป.; ส. ศต).

ง

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.

กระแซง

หมายถึงน. เชือกหรือลวดหนังตีเป็นเกลียวหุ้มผ้าแดง ปลายสายทั้ง ๒ ข้างผูกกับสายสำอางคร่อมอยู่ทางท้ายสันหลังช้าง สำหรับควาญช้างจับเมื่อเวลาคับขัน, กระแอก หรือ ประแอก ก็เรียก.

คริสตกาล

หมายถึงน. สมัยเมื่อพระเยซูยังมีพระชนม์อยู่.

คริสตจักร

หมายถึงน. ประชาคมที่เชื่อและรับพระเยซูเป็นพระผู้ไถ่บาป แบ่งเป็น ๓ นิกายใหญ่ ได้แก่ โรมันคาทอลิก โปรเตสแตนต์ และออร์ทอดอกซ์.

จะแคง

หมายถึง(ถิ่น) ว. ตะแคง. (ดู จระแคง).

นั่นซี,นั่นนะซี

หมายถึงคำแสดงการเห็นพ้องด้วย.

กระเฉง,-กระเฉง

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระฉับ เป็น กระฉับกระเฉง.

โตง ๆ เตง ๆ

หมายถึงว. กะโตงกะเตง.

ผ่าง ๆ

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น.

โทง ๆ

หมายถึงว. อาการที่เดินหรือวิ่งโย่ง ๆ ไปในที่โล่ง (มักใช้แก่ผู้เปลือยกาย) เช่น เด็กแก้ผ้าวิ่งโทง ๆ.