ผลการค้นหา

พรรเหา

หมายถึง[พัน-] ว. มาก, ยิ่ง, พันเหา ก็ใช้ เช่น คือ เทพเพียงพันเหา. (สมุทรโฆษ).

เหา

หมายถึงน. ชื่อแมลงขนาดเล็กหลายชนิดในหลายวงศ์ ส่วนใหญ่ตัวยาวไม่เกิน ๕ มิลลิเมตร ตัวแบน หัวแคบกว่าอกและยื่นไปข้างหน้าเห็นได้ชัด ตาเล็กมาก แต่บางชนิดไม่มีตา อกไม่แยกเป็นปล้องให้เห็นชัด ขามีหนามตรงข้ามกับเล็บช่วยในการยึดขนหรือผม ปากเป็นชนิดดูดกิน อาศัยอยู่ตามบริเวณที่มีขนหรือผม ดูดเลือดคนและสัตว์ ที่อยู่บนศีรษะของคนได้แก่ ชนิด Pediculus humanus ในวงศ์ Pediculidae.

เหา,เหา,เหาฉลาม,เหาทะเล

หมายถึงดู ติด ๓.

เหาจะกินหัว,เหาจะขึ้นหัว

หมายถึง(สำ) ทำตัวอาจเอื้อมหรือเอาอย่างเจ้านายหรือผู้สูงศักดิ์ ถือว่าเป็นอัปมงคล เช่น ทำตัวเทียมเจ้าระวังเหาจะขึ้นหัวนะ.

พัน

หมายถึงว. เรียกจำนวน ๑๐ ร้อย. น. ตำแหน่งหัวหน้าทหารสมัยโบราณสูงกว่าหัวปาก, บรรดาศักดิ์ชั้นประทวนตํ่ากว่าหมื่น, ชื่อตำแหน่งหัวหน้านายเวรในกระทรวงมหาดไทยและกลาโหม, ยศทหารชั้นสัญญาบัตรรองจากนายพล.

ลิกษา

หมายถึงน. เหา, ไข่เหา. (ส.).

พัน

หมายถึงก. วนรอบด้วยสิ่งที่เป็นเส้นสายหรือสิ่งที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น พันคอ พันแผล เถาวัลย์พันกิ่งไม้, ม้วน เช่น พันไหมพรม, รัดโดยรอบ เช่น พันแข้ง, เกี่ยวกันไปมา, เกี่ยวกันยุ่งเหยิง, เช่น ด้ายพันกัน.

พันแข้งพันขา

หมายถึงก. เคล้าแข้งเคล้าขา เช่น ลูกแมวพันแข้งพันขา.

หาเหาใส่หัว

หมายถึง(สำ) ก. รนหาเรื่องเดือดร้อนรำคาญมาใส่ตน.

พันลือ,-พันลือ

หมายถึงว. ใช้เข้าคู่กับคำ พันลึก เป็น พันลึกพันลือ. (ดู พันลึก).

พันธน,พันธน-,พันธนะ

หมายถึง[พันทะนะ] น. การผูก, การมัด, การจำขัง; เครื่องผูก, เครื่องมัด, เครื่องจำ. (ป., ส.).

ลิ้นพัน

หมายถึงว. อาการที่พูดเร็วรัวจนจับความไม่ได้.