ผลการค้นหา

สารัมภ์

หมายถึงก. เริ่ม. (ป.).

ปริ

หมายถึง[ปฺริ] ก. แย้ม, ผลิ, แตกแต่น้อย.

นิรุทธ์

หมายถึง(แบบ) ก. ดับแล้ว. (ป.).

ปูชิต

หมายถึงก. บูชิต. (ป.).

ทิน

หมายถึง(แบบ) ก. ให้แล้ว. (ป. ทินฺน).

นิกขันต์

หมายถึง(แบบ) ก. ออกไป, พ้นไป, จากไป. (ป.).

ลัภ

หมายถึงก. ได้. (ป., ส.).

ป

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป ที่ขึ้นต้นของคำหรือพยางค์ในภาษาบาลีและสันสกฤตมักแผลงมาเป็นตัว บ ในภาษาไทย เช่น ปท ปิตา เป็น บท บิดา.

ประ

หมายถึง[ปฺระ] ก. ปะทะ เช่น ประหมัด, กระทบ, ระ, เช่น ผมประบ่า.

ประ

หมายถึง[ปฺระ] ก. ทำให้เป็นจุด ๆ เช่น ประไข่ปลา, ทำให้เป็นจุด ๆ หรือเม็ด ๆ ทั่วไปอย่างประแป้ง.

วาปิตะ

หมายถึงก. หว่านแล้ว. (ป., ส.).

วิฆาต

หมายถึงก. พิฆาต. (ป., ส.).