ผลการค้นหา

นข,นข-,นขะ

หมายถึง[นะขะ-] (แบบ) น. เล็บ, เล็บมือ, เล็บเท้า. (ป., ส.).

ทบ

หมายถึงก. พับเข้ามา เช่น ทบผ้า ทบเชือก, เพิ่มเข้า เช่น เอาเชือกมาทบเข้าอีกเส้นหนึ่ง, ลักษณนามเรียกสิ่งที่พับเข้ามาหรือเพิ่มเข้ามา เช่น ผ้าทบหนึ่ง ผ้า ๒ ทบ.

ทบ

หมายถึง(กลอน) ก. กระทบ เช่น ของ้าวทบทะกัน. (ตะเลงพ่าย).

ทบท่าว

หมายถึงก. ทรุดลง, ล้มลง, เช่น เอนพระองค์ลงทบ ท่าวดิ้น. (ตะเลงพ่าย).

ต

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๒๑ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น จิต เมตตา ฟุต.

อันต,อันต-,อันต-

หมายถึง[อันตะ-] น. เขต, แดน; ปลายทาง, ที่จบ, อวสาน, ที่สุด; ความตาย, ความเสื่อมสิ้น. (ป., ส.).

สิต,สิต-

หมายถึง[-ตะ-] ว. ขาว. (ป., ส.).

วีต,วีต-

หมายถึง[วีตะ-] ว. ไปแล้ว, หมดแล้ว, ปราศจาก, มักใช้ประกอบหน้าศัพท์อื่น เช่น วีตราคะ ว่า หมดราคะ วีตโลภะ ว่า หมดความโลภ. (ป., ส.).

มิต,มิต-

หมายถึง[-ตะ-] ว. พอประมาณ, น้อย. (ป.).

คต,-คต

หมายถึง[-คะตะ, -คด] ก. ถึงแล้ว, ไปแล้ว, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น ตถาคต สุคต สวรรคต ทิวงคต. (ป.).

สีต,สีต-

หมายถึง[-ตะ-] ว. เย็น, หนาว. (ป.).

ตจ,ตจ-

หมายถึง[ตะจะ-] น. หนัง, เปลือกไม้. (ป.).