ค้นเจอ 248 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ตาก, ตากตน

ตาก

หมายถึงก. ผึ่งให้แห้ง เช่น ตากผ้า, ปล่อยทิ้งไว้กลางแจ้ง เช่น ตากแดด ตากฝน; ตรำ, สู้ทน, เช่น เดินตากฝน นอนตากยุง. ว. ห่าง, แบะออก, เช่น ควายเขาตาก คือ ปลายเขาไม่รวมเข้าหากัน; ที่ผึ่งแดดจนแห้ง เช่น ข้าวตาก กล้วยตาก; เรียกหลังคาเรือนที่ชันน้อยว่า หลังคาตาก.

ฝน

หมายถึงน. นํ้าที่ตกลงมาจากเมฆเป็นเม็ด ๆ; ลักษณนามใช้นับอายุ หมายความว่า รอบปี, ขวบปี, เช่น ควาย ๓ ฝน คือ ควายที่มีอายุ ๓ ปี เขาผ่านร้อนผ่านหนาวมา ๑๘ ฝน.

กระตาก,-กระตาก

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระโตก เป็น กระโตกกระตาก.

ฝน

หมายถึงก. ถู เช่น ฝนยา; ลับ เช่น ฝนมีด.

อ้าวฝน

หมายถึงว. ร้อนระงมก่อนฝนตก.

ตรำ

หมายถึง[ตฺรำ] ว. ปล่อยทิ้งตากแดดตากฝนไว้นาน ๆ เช่น ตัดไม้ทิ้งตรำแดดตรำฝนไว้, สู้ทนลำบาก เช่น ทำงานตรำแดดตรำฝน ตรำงาน, กรำ ก็ว่า.

ฝนหลวง

หมายถึงน. ฝนเทียมที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้ทำขึ้นเพื่อบรรเทาความแห้งแล้ง.

ข้าวตาก

หมายถึงน. ข้าวสุกที่ตากแห้ง.

พยับฝน

หมายถึงน. ครึ้มฝน.

วัสสาน,วัสสาน-,วัสสานะ

หมายถึง[วัดสานะ-] น. ฤดูฝน, หน้าฝน. (ป. วสฺสาน ว่า ฤดูฝน).

ฝนตกก็แช่ง ฝนแล้งก็ด่า

หมายถึง(สำ) การทำอะไร ๆ จะให้ถูกใจคนทั้งหมดนั้นเป็นไปไม่ได้. ว. ทำอย่างไร ๆ ก็ไม่ถูกใจสักอย่าง.

ฝนตกไม่มีเค้า

หมายถึง(สำ) น. เรื่องที่เกิดขึ้นโดยไม่มีวี่แววหรือไม่ได้คาดคิดไว้ก่อน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ