ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา คันธ,คันธ-,คันธะ, พาณาสน์, โกรศ, ค้อนตีหมา, คันทรง, คัน, คนธรรพ-, คนธรรพ์, ศร, ศราสน์, คนธ์,คันธ์
สุคนธรส,สุคันธรส
หมายถึงน. กลิ่นหอม, ของหอม, เครื่องหอม.
ส้มเหม็น คืออะไร
"รสชาติ" กับ "รสชาด" คำไหนที่ถูกต้อง
คำไวพจน์ ดอกไม้ | คำคล้าย ดอกไม้
กะเพรา: 10 สูตรเมนูกะเพรา รสเด็ด (คัดให้แล้ว)
คันธ,คันธ-,คันธะ
หมายถึง[คันทะ-] (แบบ) น. กลิ่น, กลิ่นหอม, เมื่อใช้เป็นส่วนหน้าสมาส แปลว่า หอม. (ป., ส.); ชื่อช้างตระกูล ๑ ใน ๑๐ ตระกูล เรียกว่า คันธหัตถี กายสีไม้กฤษณา มีกลิ่นตัวหอม. (ดู กาฬาวก).
รส
หมายถึงน. สิ่งที่รู้ได้ด้วยลิ้น เช่น เปรี้ยว หวาน เค็ม ฝาด, โดยปริยายหมายถึง ความไพเราะ เช่น กลอนบทนี้ไม่มีรส. (ป., ส.).
เผ็ด
หมายถึงว. มีรสอย่างรสพริก.
ศฤงคารรส
หมายถึง[สะหฺริงคานระรด] (วรรณ) น. รส ๑ ใน ๙ รสของวรรณคดี มีเนื้อเรื่องเกี่ยวกับความรัก เช่น เรื่องลิลิตพระลอมีเนื้อเรื่องเป็นศฤงคารรส.
เครื่องปรุงรส
หมายถึงน. สิ่งที่ใช้ปรุงแต่งรสอาหาร เช่น น้ำตาล น้ำปลา เกลือ.
ขม
หมายถึงว. รสอย่างหนึ่งอย่างรสสะเดาหรือบอระเพ็ด.
ทิพยรส
หมายถึงน. รสทิพย์, รสเลิศ.
รู้รส
หมายถึงก. รู้สึกถึงผลที่ได้รับ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ถ้าเด็กดื้อต้องตีเสียบ้าง จะได้รู้รสไม้เรียว ฉันเพิ่งรู้รสความหิว.
เสาวรส
หมายถึงว. มีรสอร่อย, มีรสดี. (ป., ส. สุรส).
ร่วมรัก
หมายถึง(ปาก) ก. เสพสังวาส, ร่วมรส หรือ ร่วมรสรัก ก็ว่า.
เอมโอช
หมายถึง[-โอด] (กลอน) น. รสหวาน, รสอร่อย.