ผลการค้นหา

ก้อง

หมายถึงว. ดังมากอย่างเสียงในที่จำกัดเช่นในโบสถ์, ดังไปได้ไกล เช่น เขาตะโกนก้องมาจากที่สูง.

ก้อง

หมายถึงน. บรรณาการ ในคำว่า จิ้มก้อง. (จ.).

เสียงก้อง

หมายถึงน. เสียงดังมากอย่างเสียงในที่จำกัด เช่นในโบสถ์; เสียงดังไปได้ไกล.

เดช,เดชะ

หมายถึง[เดด] (แบบ) น. อำนาจ; ความร้อน, ไฟ. (ป. เตช; ส. เตชสฺ).

กึง

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น, ดังก้อง.

แผลงฤทธิ์แผลงเดช

หมายถึง(ปาก) ก. อาละวาดด้วยความโกรธเพราะถูกขัดใจ, ออกฤทธิ์ ก็ว่า.

กังวาน

หมายถึงว. ก้องอยู่ได้นาน เช่น เสียงระฆังกังวาน, มีกระแสเสียงก้องและแจ่มใส.

ละวล

หมายถึงว. ก้อง, อื้ออึง, สับสน.

กรางเกรียง

หมายถึงว. เสียงอย่างเดียวกับกราง เช่น ก้องกงรถก้องกรางเกรียง. (พากย์; สุธน).

กายสิทธิ์

หมายถึงว. มีฤทธิ์เดชต่าง ๆ อยู่ในตัว.

ละเวง

หมายถึงว. เสียงเสนาะ, ก้อง, กังวาน; ฟุ้งเฟื่อง, ฟุ้งไป.

สรุง

หมายถึง[สุง] (กลอน) น. อำนาจ, เดช.