ผลการค้นหา

กาแฟ

หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่มหลายชนิดในสกุล Coffea วงศ์ Rubiaceae เช่น ชนิด C. arabica L., C. canephora Pierre ex Froehner และ C. liberica Bull. ex Hiern ชนิดหลังนี้ กาแฟใบใหญ่ ก็เรียก, กาแฟเป็นพืชแถบทวีปแอฟริกา ปลูกเป็นพืชเศรษฐกิจ เมล็ดแก่คั่วแล้วบด ใช้ชงเป็นเครื่องดื่ม ในเมล็ดกาแฟมีสารเคมีชนิดหนึ่ง เรียกว่า กาเฟอีน.

กาแฟ

หมายถึงน. ชื่อเครื่องดื่มชนิดหนึ่ง ทำมาจากเมล็ดต้นกาแฟ.

ร้อนที่

หมายถึง(ปาก) ก. มีเหตุหรือมีเรื่องเดือดร้อนทำให้อยู่ติดที่ไม่ได้.

ร้อน

หมายถึงว. มีความรู้สึกตามผิวหนังเหมือนถูกไฟเป็นต้น, ตรงข้ามกับ เย็น; กระวนกระวาย เช่น ร้อนใจ; รีบเร่ง, ช้าอยู่ไม่ได้.

ร้อนใจ,ร้อนอกร้อนใจ

หมายถึงก. เดือดร้อนใจ, กระวนกระวายใจ.

ร้อนวิชา

หมายถึง(สำ) ก. เกิดความเร่าร้อนเนื่องจากคาถาอาคมจนอยู่ไม่เป็นปรกติ; เร่าร้อนอยากจะแสดงวิชาความรู้พิเศษหรือคาถาอาคมจนผิดปรกติวิสัย.

รีบร้อน

หมายถึงก. อาการที่รีบทำอย่างลุกลน เช่น เขารีบร้อนไปทำงานจนลืมกระเป๋าสตางค์. ว. รีบลุกลน เช่น พอได้รับโทรเลข เขาก็ไปอย่างรีบร้อน.

พักร้อน

หมายถึงก. หยุดพักผ่อน.

แสบร้อน

หมายถึงก. อาการที่รู้สึกทั้งแสบทั้งร้อน.

ร้อนรุ่ม

หมายถึงก. กลัดกลุ้มด้วยร้อนใจ, รุ่มร้อน ก็ว่า.

ร้อนหู

หมายถึงก. เดือดร้อนเพราะได้ยินได้ฟังเรื่องราวที่ทำให้ไม่สบายใจ.

รุ่มร้อน

หมายถึงก. กลัดกลุ้มด้วยร้อนใจ, ร้อนรุ่ม ก็ว่า.